1. Payız fəslində budaqlardan tökülən (saralmış) quru yarpaqlar.
Qaratoyuq tutmaq üçün at qılından cələ hörüb bağda ağaclar altında çox xəzəl olan yerdə qurardıq.
İlyas qızın ayaqları yanında, keçənilki quru xəzəllər üstündə oturub qolunu daşa söykədi.
□ Xəzəl olmaq, xəzələ dönmək – saralıb-solmaq, qurumaq.
Payızdır, bağçalar xəzələ dönmüş; Təbiət bir solğun gözələ dönmüş.
Niyə xəzəl oldu salxım söyüdlər; Harda görüşəcək sevənlər indi?
// Məc. mənada.
Özü xəzəl olub vaxtsız töküldü; Ömrün baharını duymadı, getdi.
Səni görmədən ölsəm; Xəzəl olub tökülsəm; Dadlı bahar çağımda.
Ömrünün bağçası döndü xəzələ. Biinsaf, bivəfa, yar dedi, getdi.
Xəzəl kimi – solğun, solğunlaşmış, təravətini itirmiş.
[Fərman Mələyə:] Bir-iki ildən sonra da xəzəl kimi saralıb solacaqsan.
Əjdərin üzü xəzəl kimi saralmış və solmuşdu.
Budaqda titrəyən son xəzəl kimi; Elə bil ümiddən asılıb ürək…
2. Müqayisələrdə çoxluq, hədsizlik, saysızlıq bildirir.
[Bibixanım:] Pul əlində elə bil Şüvəlan bağlarının xəzəlidir.
□ Xəzəl kimi yağdırmaq (səpələmək, tökmək) – sağa-sola xərcləmək, israfçılıq etmək.
[Fatmanisə Seyidə:] …Dua yazdıran kimdir, ruh tutduran kimdir, nəzir də ki xəzəl kimi başından aşağı pulu yağdırırlar.
Xəzəl kimi yağmaq (səpələnmək, tökülmək) – həddindən artıq, çoxlu, saysız-hesabsız gələn pul haqqında.
Onluqdan tutmuş yüzlüyə qədər pullar sazın üstünə xəzəl kimi töküldü.
