is. bot. Diş-diş yarpaqları və bol şirəli, ətirli çiçəkləri olan ağac. Cökə 20-25 metr hündürlükdə, qışda yarpağı tökülən ağacdır
is. Cökə ağacları bitən yer, cökə meşəsi
is. Erkək, yeniyetmə, cavan inək balası. Qəhrəman meşənin dərinliyində …ala cöngəni sığallayıb tumarlayırdı
is. [ər. əsli farsca “gövhər”dən] 1. Hər hansı bir üzvi maddənin distillə və s. kimyəvi üsulla ayrılan yığcam məhlulu, şirəsi
bax nanə cövhəri (arağı) (“nanə”də)
is. [ər.] Dolanma, hərlənmə, dövri hərəkət; dövretmə, dövran. Könlüm bulanır küçədə cövlanını görcək; Nitqim tutulur hərzəvü hədyanını görcək
is. [ər. cövlan və fars. …gah] Gəzinti yeri, seyr yeri, seyrgah
is. [ər.] Cəfa, zülm, əziyyət; incitmə, üzüntü. Fəqirə aid olan föhşü, cövrü, zülmü, cəfanı; Böyükdə, zorbada, bəylərdə, xanda görməli imiş
is. [ər.] klas. Bax cövr. Bən nə təriqü vəchlə cövrü cəfadən usanım; Çünki həmişə yarımın cövrü cəfası yarədi
is. Qoz. Dərin dərələrin içindən üzüyuxarı dikələn və hər tərəfə alaçıq kimi yayılan irişaxəli qoz ağacları öz balaca göy cövüzləri ilə dayanıb dururd
is. Qoz sındırmaq üçün alət; qozsındıran
bax kəm2
bax cumbulu
dan. Bax yəhudi. Əttarların ləzzəti cuhudun evi bağlanandan bəri qaçıb. Ə.Haqverdiyev. Buynakski küçədən qoca bir cuhud arvadı dəstəyə gəlib soruşdu…
“Cuqquldamaq”dan f.is
f. 1. bax cikkildəmək. 2. məc. Ötmək, birnəfəsə danışmaq. Nə cuqquldayırsan?
is. köhn. Əl hanasında pambıq parça toxuyan adam, toxucu. Culfa kəfənsiz ölər. (Ata. sözü). Atam əllaf, babam dülgər idi; Qardaşım culfa, əmim kargər
is. Culfanın işi, peşəsi, sənəti. [Fatmanisə:] Almazın atası səhərdən- axşamacan onun-bunun qapısında culfalıq eləyirdi
sif. dan. Çox kiçik, çox balaca, bambalaca. Cumbulu uşaq
is. dan. Balacalıq, kiçiklik
“Cumdurmaq”dan f.is
icb. 1. Sürətlə, tez, cəld qaçırtmaq. 2. Hücum etdirmək, hücuma təhrik etmək, məcbur etmək
“Cummaq”dan f.is
f. 1. Sürətlə, cəld qaçmaq, cəld getmək, ayaq alıb gəlmək, ya getmək. Evə cummaq. Adamlara tərəf cummaq
bax cummaq
bax tənzif. …Yasəmən uşağı beşiyə qoyub, cuna ilə üzünü örtür. S.S.Axundov. // Tül rübənd, qaz-qaz, qaz örtük
sif. Başına, ya üzünə cuna salmış. // Rübəndli, tüllə örtülü. Atalı, analı gözəl; Ağ üzü cunalı gözəl; Əlləri xınalı gözəl; Gözəl, sənin vəfan yoxmuş
bax cumbulu. Cunquş oğlan
is. Özünə tay, bərabər; yoldaş, həmtay, bir yerdə oturub-duran yoldaşlardan hər biri. Qızxanım curları ilə duvaqqapmada şirin söhbətə məşğul ikən Vaqi
təql. Acından bağırsaqlarda əmələ gələn səs. □ Cur-cur eləmək – curuldamaq. [Almaz:] Acından qarnımız curcur eyləyir
“Curlaşmaq”dan f.is
f. Yoldaş olmaq, dost olmaq, həmtay olmaq
“Curuldamaq”dan f.is
f. Cur-cur eləmək, quruldamaq. Qarnı curuldamaq. – Öküz inildəməkdən qarnı curuldayır. Ə.Vəliyev
is. [fars.] Coşma, qaynama; qələyan, həyəcan. □ Cuş eyləmək – coşmaq, qələyana gəlmək, qaynamaq, cuşa gəlmək, qızışmaq
is. Suvarma suyunu bölüşdürən adam. Suçıxmaz arxa cuvar qaydalar, adımı da qoydular yarıtmaz. (Ata. sözü)
is. [ər.] Keçmişdə: üstdən geyilən uzun ətəkli, enli, düyməsiz geyim. Qocalarımız, cavanlarımız uzun börk qoyardılar, təpəçuxa və cübbə geyərdilər
sif. Cübbə geymiş. Bir çılpağı min cübbəli soya bilməz. (Ata. sözü). Ayaq üstə dolaşan şal sarıqlı, qısa cübbəli gənc bir əxi Mirzə Əbdülvahaba yer gö
is. Toyuq balası. Əlimi hinə soxub, suyun içindən cücələrin cəmdəklərini bir-bir çıxartdım. A.Şaiq. [Hörmət] həmişə cücə və yumurta satmaqla da çörək
sif. Xırdaca gözləri olan. Cücəgöz adam
is. dan. Xal-xal. Cücəgözü parça. – Qərənfil xala keçən il tikdirdiyi cücəgözü çit döşlüyü ilə yapışıb qazanı yerə düşürdü
is. Xuruşu cücədən ibarət olan plov. [Hacı Həsən:] Bəlkə şeyx cənabları təam buyuralar, yaxşı cücəplov bişiriblər
“Cücərdilmək”dən f.is
məch. Bəslənib yetişdirilmək, becərilmək
“Cücərmək”dən f.is
f. Yetişmək, boy atmaq, torpaqdan çıxmaq, görünməyə başlamaq (bitki haqqında). Havalar qızdıqca çiyid cücərirdi
is. Torpaqdan görünən, başı çıxan bitki. Cücərti əmələ gələn gündən sahədə seyrəltmə işləri aparılır
“Cücərtmək”dən f.is