f. Daşmasına imkan vermək, aşmasına səbəb olmaq. Samovarın suyunu daşdırmaq. – Südün içində hava çoxdur, ona binaən süd qızanda hava aralanıb südü daş
bax daşqıran. Birinci daşdoğrayan mexanizm tamamilə quraşdırılmışdır. (Qəzetlərdən)
is. Küçələrə və s.-yə daş döşəyən fəhlə
is. xüs. Daşı xırdalayıb ovan alət, maşın
is. Daşlaşmış (süxur) halında olan duz
is. bot. Daşların arasında bitən boz rəngli ot bitkisi
is. məh. Hörülən daş və kərpiclər arasındakı məsafə
is. bot. Daşların üzərində xalxal bitən və xına kimi rəng verən bir mamır; yosun; qayamamırı. [Növrəstə və Şahmərdan] dinclərini almaq üçün şəlalədən
bax daşqıran
sif. məh. Daşınacaq, daşınmalı olan. Daşıq yük
is. məh. Yük daşıyan fəhlə; hambal, yükçü. O, daşıqçılara yüklərin ehmallı düşürülməsini tapşırdı. S
is. məh. Daşıqçının işi, peşəsi. Daşıqçılıq eləmək
“Daşımaq”dan f.is
f. 1. Bir yerdən başqa bir yerə aparmaq, nəql etmək. Yük daşımaq. Yeşikləri daşımaq. Daş daşımaq. – Ahıl ilə daş daşı, cahıl ilə bal yemə
“Daşındırmaq”dan f.is
icb. Daşınmağa məcbur etmək, inandıraraq, yaxud xahiş edərək əl çəkməsinə nail olmaq. Fikrindən daşındırmaq
“Daşınmaq1”dan f.is. Yüklərin daşınması
“Daşınmaq2”dan f.is. Fikrindən daşınma. – …Siz onlara bu məqsəddən daşınmaları üçün tələbat verməlisiniz
1. məch. Bir yerdən başqa bir yerə aparılmaq, nəql edilmək. Yüklər daşındı. Taylar gəmiyə daşındı. – Ət bazardan daşınıb mənzilə zənbil-zənbil; Etmədi
f. 1. Məqsədindən, fikrindən və ya etmək istədiyi bir işdən və s.-dən vaz keçmək, əl çəkmək (adətən “fikrindən” sözü ilə)
is. Daşqın, sel
is. Nəqliyyat vasitəsi ilə daşınan şeylər
f. məh. 1. Ayağı nalsız heyvanın ayağını daş əzmək. Heyvan daşırqayıbdır. 2. məc. Yeriməkdən yorulmaq, əldən düşmək
“Daşırmaq”dan f.is
f. 1. Çox tökərək doldurmaq, daşdırmaq, başından aşınca doldurmaq. 2. Qaynayan şeyin altını çox qalayaraq daşdırmaq
“Daşıtdırmaq”dan f.is
icb. Başqasına daşıtmaq, daşıma işi gördürmək. Qulam müəllim şeyləri daşıtdırıb bir tərəfə yığdırdı… S
“Daşıtmaq”dan f.is
icb. Bir yerdən başqa yerə apartmaq, nəql etdirmək, köçürtmək. Yükü daşıtmaq
sif. 1. Bir şeyi bir yerdən başqa yerə daşıyan, nəql edən maşın, qurğu, arabacıq, konveyer və s. 2. tex
is. [rus.] Əl arabası. Əli Bibiheybət mədənlərində bir dəstə işçi ilə birlikdə daşka çəkir. M.İbrahimov
sif. xüs. Tikinti üçün daşları müəyyən ölçüdə kəsən; daşqıran. Daşkəsən maşın
is. tar. Keçmişdə müttəhimi daşa basmaqla, üstünə daş yığmaqla cəzalandırma üsulu. □ Daşqalaq etmək – 1) həmin üsulla cəzalandırmaq; 2) məc
sif. Rəhmsiz, sərt, mərhəmətsiz; ürəyi çox bərk, amansız. Daşqəlbli insanları neylərdin, ilahi?! Bizdə bu soyuq qanları neylərdin, ilahi?! M
is. Rəhmsizlik, mərhəmətsizlik, sərtlik, amansızlıq
1. is. Sahildən çıxan çay və ya dəniz suyunun qurunu, ətrafı basması; sel. Güclü yağışlardan sonra çayda daşqın əmələ gəlir
is. Daşqın çayın halı
is. xüs. Daşları xırda-xırda doğrayan maşın. Daşları mexaniki qüvvə ilə hərəkətə gətirən daşqıranlarda qırırlar
is. Girdə, yaxud yastı şəkildə olan qovun (yemiş) növü
is. məh. Palçıq və kirəcsiz hörülən alçaq daş divar. Bağın ətrafındakı daşquray
“Daşlamaq”dan f.is
f. 1. Daş atmaq, daşa basmaq, daşla vurmaq. [Qədim:] Bir də qapımızda sağsağan qırıldasa, daşlayıb qovacağam
“Daşlandırmaq”dan f.is
f. Daşdırmaq; axıtmaq. Kəblə Abbasəli dartındı. Ağzından köpük daşlandıraraq söydü. Mir Cəlal
“Daşlanmaq2”dan f.is
“Daşlanmaq1”dan f.is
f. 1. Axmaq, tökülmək, daşıb tökülmək, gəlmək. Qızın ağzından, burnundan bulanıq dəniz suyu daşlandı
məch. Daşa basılmaq, daşla vurulmaq, üzərinə daş yağdırılmaq. Məskənimiz sarp qayalar olubdur; Qaçanlar çağrışır, pələng daşlanır
“Daşlaşmaq2”dan f.is
“Daşlaşmaq1”dan f.is