is. [fars.] Həftənin birinci günü, bazar ertəsi
bax düşərgə1 1 və 2-ci mənalarda
is. məh. etnoqr. Keçmiş toylarda: bəyin hamam boğçasını gətirən adama verilən hədiyyə, şey. Bəy xonçası gətirənə, … adət belədir, gərək düşərgə versin
is. 1. Müvəqqəti yaşayış yeri, müvəqqəti yurd, mənzil. Turist düşərgəsi. // Köçün, karvanın və s.-nin istirahət üçün mənzil saldığı yer; duracaq, daya
zərf Necə gəldi, necə oldu, qarasına, düşünmədən
sif. Düşən, xeyirli, faydalı, yaxşı təsiri olan. Bunlara [ara həkimlərinə] müraciət edənlər zənn edirlər ki, bunlarda “sirli”, “düşərli” dərmanlar var
1. is. Düşmək işi, kütləvi surətdə, dalbadal düşmə. Düşhadüş başlandı. 2. zərf Yerlik halda – düşən zaman, düşərkən, düşməyə başlarkən
sif. 1. Xoşbəxtliyini, rifahını itirmiş, yazıq, bədbəxt, zavallı. Düşkün halın sitəmkara deməyin; Yalvarıbən varə-varə deməyin
“Düşkünləşmək”dən f.is
f. 1. Düşkün hala gəlmək, düşmək, zəifləmək, əldən düşmək, qocalmaq. 2. Öyrəşmək, mübtəla olmaq, aludə olmaq, bir şeyin düşkünü olmaq
f.sif. Düşkün hala gəlmiş
1. Düşkün hal, tənəzzül, durğunluq. 2. Bir şeyə aludə olmuş adamın halı; mübtəlalıq, aludəlik. İçki düşkünlüyü
1. “Düşmək”dən f.is. [Qədir] ağaların, yüzbaşıların taxtdan düşməsini təsəvvür edə bilmirdi. Mir Cəlal
f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü… (nağılların sonu)
sif. Düşməyə, düşmək (7-ci mənada) üçün yararlı (münasib) olan. Düşməli yer. – [Kərbəlayı Xudaverdi:] Burada bir düşməli karvansara yoxdurmu? Ə
is. [fars.] 1. Birinə qarşı ədavət, düşmənçilik bəsləyən və onunla mübarizə aparan, çəkişən şəxs. Onun düşməni var
zərf və sif. [fars.] Düşməncəsinə. Gətirilən xəbərlərin əsasını Fəxrəddinin Əmirə qarşı hazırladığı düşmənanə hərəkət təşkil edirdi
zərf Düşmən kimi, düşmənə qarşı olduğu kimi. Düşməncəsinə münasibət. Düşməncəsinə hərəkət. – [Qətibə:] Onun [Atabəyin] qonşu hökumətlərlə olan rəftarı
bax düşmənlik. …Qaraca qızın nə qədər Ağca xanıma ürəyi yanıb yazığı gəldisə, bir o qədər də mürəbbiyəyə düşmənçiliyi artdı
is. Düşməncəsinə münasibət və hərəkət; ədavət. Düşmənlik etmək. – Yerişindən elə bildim sərsandır; Dostluğunan düşmənliyi birdəndir
sif. 1. Vaxtından əvvəl doğulmuş, yarımçıq. Düşük uşaq. // is. Vaxtından əvvəl doğulan uşaq. Yeddiaylıq düşük
is. 1. Düşük şeyin hal və keyfiyyəti. 2. Dəyərsizlik, yöndəmsizlik, qüsurluluq
səs düşümü – dilçilikdə: ikinci söz saitlə başlandıqda birinci sözün axırındakı saitin düşməsi hadisəsi; məs
is. Uyğunluq, münasiblik, yaraşıq. Bu rəngin düşümü yoxdur
sif. Düşümü olan, uyğun, münasib, yaraşıqlı. Düşümlü hörgü. Düşümlü yazı
is. Düşümlü şeyin halı; uyğunluq, münasiblik, yaraşıqlıq
sif. Düşümü olmayan, uyğunsuz, münasibsiz, yaraşıqsız
is. Düşümsüz şeyin halı; uyğunsuzluq, münasibsizlik, yaraşıqsızlıq
is. 1. Xəyal, fikir. Düşüncələrə dalmaq. – Polad qərq olaraq düşüncələrə; Əlvida elədi ilk məhəbbətə
sif. 1. Düşüncəsi olan, ağıllı, şüurlu, anlaqlı, qanacaqlı, dərrakəli, mərifətli, fərasətli. Düşüncəli uşaq
is. Şüurluluq, anlaqlılıq, dərrakəlilik, fərasətlilik, mərifətlilik
sif. 1. Düşüncəsi, şüuru olmayan, ya çatmayan; şüursuz, dərrakəsiz, anlaqsız, fərasətsiz. Düşüncəsiz adam
is. 1. Düşüncənin olmadığı hal, düşüncə yoxluğu; şüursuzluq, anlaqsızlıq, dərrakəsizlik, fərasətsizlik
“Düşündürmək”dən f.is
icb. 1. Düşünməyə, fikirləşməyə məcbur etmək. 2. Əndişəyə salmaq, təlaşa salmaq, narahat etmək. Onun səhhəti bizi çox düşündürür
“Düşünmək”dən f.is
f. 1. Bir şeyin haqqında fikirləşmək; fikir etmək. Gələcəyini düşünmək. Sabahı düşünmək. – Ömrün varlığını izləyən şair; Bu günə dair; Nə isə düşünürd
“Düşünülmək”dən f.is
“Düşünmək”dən məch
“Düşünülmək”dən f.sif. Düşünülmüş plan. Düşünülmüş tədbir. – Məhsəti xanım ziyafətə daxil olan zaman, vaxt ikən düşünülmüş tədbirlər tamamilə əhəmiyyə
is. Düşünmək işi, düşünmək tərzi; təfəkkür, mülahizə
“Düşünüşmək”dən f.is. Dövlət zarafatyana, kənddə bir neçə adamın özü ilə çox bərk düşünüşməsindən söhbət salıb dedi
f. Düşmən olmaq, kin və ədavət saxlamaq. [Balaxanım Dadaş Lələşovdan soruşdu:] Sən niyə Şiraslanla düşünüşmüsən? S
“Düşürdülmək”dən f.is
“Düşürtmək”dən məch
“Düşürmək”dən f.is
f. 1. Bir şeyi götürərək və ya başqa vasitə ilə aşağı endirmək, aşağı salmaq. Kitabları aşağı düşürmək lazımdır
“Düşürtmək”dən f.is
1. bax düşürmək 1-ci mənada. Qazanı yerə düşürtmək. 2. icb. Aşağıya, yerə düşməyə, enməyə kömək və ya məcbur etmək