sif. Ovuğu olan, koğuşlu. Ovuqlu ağac. Ovuqlu qaya
“Ovulmaq1”dan f.is
“Ovulmaq2”dan f.is
1. məch. Narınlaşdırılmaq, narın edilmək, ovuq hala salınmaq. Kisədəki tənbəki ovulmuşdur. 2. Ovulub tökülmək
bax ovuşdurulmaq. ◊ Burnu ovulmaq – bax burun
bax ovuntu
“Ovundurmaq”dan f.is
f. Sakitləşdirmək, təskin etmək, təskinlik vermək, ovutmaq. Aslan uşaqların başını dizi üstünə qoyub ovundurmağa çalışırdı
sif. Sakitləşdirici, təskinedici, ovuducu
“Ovunmaq”dan f.is
f. Sakitləşmək, təskinlik tapmaq, təsəlli tapmaq. [Yanardağ:] Acıqlı Əhrimən elimizə çox acıqlanmış, nə qədər adi qurbanlar verilirsə, ovunmur
sif. Heç bir şeylə təskinlik tapmayan, ovunmayan, sakitləşməyən, rahatlanmayan
top. Bir şeyin ovulmuş hissəcikləri, qırıntıları. Çörək ovuntusu. Ağac ovuntusu. Qənd ovuntusu. Mərmər ovuntusu
bax ord. Nəriman əmi ovurdlarını şişirdərək, əlini bığına çəkib məzəmmətlə Murada baxdı… İ.Əfəndiyev
sif. dan. Sifəti koppuş, kök. Ovurtdaq hesabdar içini arıtlayaraq özündən razı bir sifətlə stolun arxasına keçdi
“Ovuşdurmaq”dan f.is
f. 1. Bədənin hər hansı bir yerini barmaqları ilə sıxmaq, əzişdirmək; əlini gəzdirib ovucla sıxmaq, ovmaq; masaj eləmək
“Ovuşdurulmaq”dan f.is
məch. Masaj edilmək; ovulmaq
sif. Ovxalanmış, ovulmuş, əzilmiş, əzik
“Ovutmaq”dan f.is
bax ovundurmaq. Uşağı ovutmaq. Xəstəni ovutmaq. – Çıx buludlardan, ey əfsanəli qız! Gəl ovut ruhumu, ey şən yıldız! H
bax ay2 2-ci mənada. [Xanım:] Oy, nə qədər qorxuncsunuz, ya rəbbi! – dedi. H.Nəzərli. [Gülçöhrə:] Oy, qorxdum a… Ü
sif. Oyadan, təsir edən, doğuran, törədici. İştahaoyadıcı dərmanlar
sif. 1. Yatmamış, yuxulamamış, yuxuya getməmiş. Kim yatmış, kim oyaq? – [Miraxur Səfərə:] Yuxuda boğazıma kəmsik salıb məni boğmaq istəyiblər
is. 1. Yuxuda olmayan adamın halı; oyaq. □ Yuxu ilə oyaqlıq arasında – yarıyuxulu halda. Mansur dizi üstə oturub baxırdısa da, heç bir şey görməyib yu
f. Qurdalamaq, qarışdırmaq, altını üstünə çevirmək
bax oyadıcı
“Oyandırmaq”dan f.is
1. Oyatmaq, yuxudan durğuzmaq. Uşağı oyandırmaq. 2. məc. Hərəkətə gətirmək, doğurmaq, törətmək, qızışdırmaq, gücləndirmək
bax oyaq
bax oyaqlıq. [Cəmil bəy:] Hər uyuyan oyandığı zaman başı ucunda sənin kimi bir mələk görəcəyini düşünsəydi, şübhəsiz, uyumağı, oyanıqlığa tərcih edərd
is. Oyanma; oyanma işi. Buludlar parçalanır, torpaq buğlanır, otlar baş qaldırır, quşlar civildəşməyə başlayırdı
“Oyanmaq”dan f.is
f. 1. Yuxudan ayılmaq, gözlərini açmaq. Sübh tezdən yuxudan oyanan kimi eşitdim, … rəiyyətin birinin evində qilüqal səsi gəlir
“Oyatmaq”dan f.is
f. 1. Yuxudan durğuzmaq, oyandırmaq, oyanmasına səbəb olmaq, oyanmağa məcbur etmək. Bir gün sübh tezdən Pərinisə yuxudan ayılıb başladı Kərbəlayı Məhə
“Oydurmaq”dan f.is
icb. 1. Oyuq açdırmaq, qazdırmaq
is. [yun.] Yaşayış məntəqələrinin adını bildirən xüsusi isimlər; sözlər
is. 1. Məskən, yer, meydan. [Aşıq Cünun:] Mərd oylağı Çənlibeldi; Məhbub xanım, bizim yerlər. “Koroğlu”
1. “Oymaq1”dan f.is. 2. is. Ağac, daş, sümük, metal və s. üzərinə həkk olunan və ya oyulmaqla açılan bəzək, zinət, naxış
“Oymaq2”dan f.is
is. Oyma ustası (bax oyma1 2-ci mənada)
is. Oymaçı sənəti, oyma işləri ilə məşğul olma (bax oyma1 2-ci mənada)
is. köhn. Kənd, el. [Quldurlardan biri:] Niyə, bir oymağın adamları deyilikmi? Ə.Haqverdiyev. Səfər əslən Qılınclar oymağından olub uşaqlığını kənddə
is. Tikiş tikərkən iynə batmamaq üçün barmağa keçirilən bir ucu bağlı metal və ya başqa materialdan qalpaqcıq; üskük
bax ovuşdurmaq. [Kərəm:] Mən baxardım, didarından doyardım; Gizlingizlin bağrım başın oyardım. “Əsli və Kərəm”
bax ovmaq1 2-ci mənada. Su axarkən yeri oyub çuxurlar, oyuqlar əmələ gətirərdi. S.S.Axundov
sif. və is. Çox oynayan, daim oynayan, oynamağı sevən; oynaq. Oynağan yorulmaz. (Ata. sözü). Qəlbə fərəh verən şirin muraddır; Nəşəmiz oynağan bir şux