f. Bir şey üçün norma qoymaq, norma, hədd təyin etmək; normaya tabe etmək (bax norma)
“Normallaşdırılmaq” dan f.is
məch. Normal hala salınmaq, qaydaya salınmaq, yoluna salınmaq (bax normal)
“Normallaşdırmaq” dan f.is
f. Normal hala salmaq, qaydaya salmaq, adi hala salmaq (bax normal)
“Normallaşmaq”dan f.is
f. Normal hala (qaydaya) düşmək, adi halına düşmək. Vəziyyət normallaşmışdır
cəm VIII-XI əsrlərdə Avropa ölkələrinə basqınlar etmiş şimali german tayfaları
[lat. normatio – qaydaya salma] 1. Hər hansı bir işin görülməsi, icrası üçün əsas götürülən normalar göstəricisi
is. Skandinaviya ölkələrindən və xalqlarından birinin adı
is. [yun.] Xiffət, həsrət, qüssə
[lat. nota – qeyd, işarə] 1. Hər hansı musiqi səsinin şərti qrafik işarəsi. Bas notu. 2. Musiqi və ya mahnıda səsin özü
[lat. nota – işarə, məzəmmət, məktub] Bir hökumətin başqa hökumətə rəsmi yazılı diplomatik müraciəti
sif. [lat.] Notariusa, hüquqi aktların, sənədlərin və onların surətlərindəki imzaların doğruluğunu və s
[lat. notarius – mirzə, katib] 1. Müxtəlif sənədləri, hüquqi aktları təsdiq etmək vəzifəsi daşıyan rəsmi şəxs
sif. Notla ifa edən, notla çalan. Notlu orkestr. – Azərbaycanda yeni operanın yaranması ilə bir zamanda dördsəsli xor, notlu orkestr, nota yazılmış mu
sif. və zərf Notu olmayan, notla ifa edilməyən. Notsuz musiqiçilər dəstəsi. Notsuz çalmaq
is. Su və s. axıtmaq üçün dəmirdən, ağacdan, daşdan və s.-dən yarımdairə şəklində düzəldilmiş axıntı yolu, su yolu; arx, kanal
[lat. novator – yenilik yaradan] Hər hansı bir fəaliyyət sahəsində yeni, mütərəqqi fikirlər, prinsiplər, üsullar irəli sürən və həyata keçirən adam; y
is. Novatorun fəaliyyəti; yenilikçilik; yenilik. Novatorluq deyəndə, biz Sabirin, Molla Nəsrəddinin, habelə bu gün şerimizin ideya istiqamətini müəyyə
is. [fars.] klas. Yazın əvvəli. Novbahar olsun, gül olsun, arədə xar olmasun. Nəsimi. Ey əndəlib, səndə bu nə qanundur; Fəğan çəkmək novbaharı görəndə
sif. [fars.] 1. İlk yetişən meyvə; birinci, təzə meyvə. Novbar üzüm. Novbar yemiş. – [Yaylıq üzüm] tez yetişdiyinə görə novbar olur, çox sevilir, az t
is. Balaca nov
is. Balaca nov. Qar şiddətlə əriyirdi, novçalar şırhaşır axırdı. Ə.Əbülhəsən. Qoşabulağın suyu axıb novçaya töküldükcə selin qabağınca gələn daşların
is. [fars.] bax novça. Əriyən qarın axıb getdiyini, novdanlardan suyun töküldüyünü gördükcə yaz yada düşürdü
[ital.] ədəb. Qısa, kiçik hekayə. “Poçt qutusu” bədii forması, yazılışı və süjetin yığcamlığı, mənalılığı və şirinliyi etibarı ilə dünya ədəbiyyatının
is. Novella yazan yazıçı, novella müəllifi
sif. Novu olan
[lat. novus – yeni və (ko)kain] Keyləşdirmə və başqa müalicə məqsədləri üçün işlədilən tibbi preparat
is. [fars. yeni gün] Baharın girdiyi ilk gün (martın 22-nə uyğun gəlir). Hər gün açır könlümü zövqi-visalın yengidən; Gərçi güllər açmağa hər ildə bir
is. İlk baharda açılan sarı çiçəkli ətirli gül. Dağlar, çöllər dişərdi; Novruzgülü göyərdi. A.Səhhət
zərf Novruzdan əvvəlki günlər, novruza bir neçə gün qalmış, novruz ərəfəsi. [Nişanlı qıza] novruzqabağı çərşənbə yemişi, novruz bayramında tel, paxlav
[lat.] Təqvim ilinin on birinci ayı
is. Keçmişdə ağasına xidmət edən və onun şəxsi tapşırıqlarını yerinə yetirən ev xidmətçisi (oğlan). [Əhməd tacirbaşı] özü sərkarını, sarbanını, bir də
is. Balaca nökər, nökərçilik edən balaca oğlan uşağı. [Qoca:] Nökərçəmiz bir cam buğlana-buğlana bişmiş süd gətirdi
is. Nökər olma, nökərlik etmə. Nökərçilik etmə. – [Rəhim Leylaya:] Mən atamı, anamı unudub bu qapıda səndən ötrü nökərçiliyi qəbul eyləmişəm
is. Nökərin işi, vəzifəsi; nökərçilik
is. [ər.] 1. Çatışmayan cəhət, çatışmazlıq. Nöqsanları aradan qaldırmaq. – Nöqsana göz yummaq onun ömrünü uzatmaq deməkdir
sif. 1. Nöqsanı olan, qüsurlu, eyibli, kəsirli, səhvli. Nöqsanlı kitab. Nöqsanlı yazı. – Şagirdlərin yazı nitqləri çox nöqsanlıdır
is. Nöqsanlı şeyin halı, qeyri-kamillik
sif. Heç bir nöqsanı, eybi, kəsiri olmayan; kəsirsiz, qüsursuz. Nöqsansız iş. Nöqsansız yazı
is. Nöqsansız şeyin halı; qüsursuzluq, kəsirsizlik
is. [ər.] Müəyyən bir məsələ haqqında fikir, görüş, mülahizə, baxış; baxım. □ Bu nöqteyi-nəzərdən – bu baxımdan
is. 1. Qələm, karandaş, iynə və s. bu kimi şeylərin ucunun bir yerə batmasından, ya toxunmasından qalan girdə xalcıq, iz, ləkə
zərf [ər. nöqtə və fars. …bə…] Tamamilə, olduğu kimi, eynən, heç bir kəlmə buraxmadan, kəlməsi-kəlməsinə, sözbəsöz, bütün təfərrüatı ilə
zərf Son dərəcə az, olduqca az; zərrəcə. Dəhənin sirrini sordum, dedi, yoxdan nə deyim; Seyyidin nöqtəcə yox əqli, nə nadan görünür
“Nöqtələmək”dən f. is
f. Nöqtə və ya nöqtələr qoymaq, nöqtə düzmək
bax nöqtəbənöqtə