BEZAR

sif. [ fars. ] Usanmış, bezmiş, çiyrinmiş, təngə gəlmiş; incik, narazı.
Sevgilim, eşqü həvəsdən daha mən bezaram; İndi bir başqa dilarama pərəstişkaram. A.Səhhət.

□ Bezar olmaq – usanmaq, bezmək, çiyrinmək, təngə gəlmək. Canından bezar olan tanrıya qarğar. ( Ata. sözü ).
Olmuşdu bəşərdən öylə bizar; Kim özgəsini sanırdı əğyar. Füzuli.
Bu saat camaat dünya davasından bezar olmuşdur. Ə.Vəliyev.

Bezar etmək – usandırmaq, təngə gətirmək, cana gətirmək, bezikdirmək, çiyrindirmək.
Şəfqət bacısı yaxınlaşıb, hamını qışqırığı ilə bezar eyləyən bu əsgəri qaldırmaq istədi. Ə.Əbülhəsən.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BEZAR çiyrik — incik — narazı
BEZ
BEZARLAMAQ

Digər lüğətlərdə