1. Odun üstündə qaynatmaqla, qızdırmaqla yeyiləcək hala gətirmək, hazırlamaq. Xörək bişirmək. Aş bişirmək. Kabab bişirmək.
2. xüs. Odun, şiddətli hərarətin təsiri ilə sıx bərkidib, saxsılaşdırmaq və bu vasitə ilə hazırlamaq (saxsı şeylər, kərpic və s. haqqında). Kərpic bişirmək.
3. Yandırmaq, çox təsir etmək (isti, od haqqında). Gün başımı bişirir.
4. məc. dan. Hazırlamaq, təcrübə qazandırmaq, püxtələndirmək. Onu işdə bişirmək lazımdır.
5. məc. dan. İnandırmaqla, yaxud dilə tutmaqla birini yola gətirmək, bir işə razı etmək, qabaqcadan hazırlamaq; tovlamaq, qılığına girmək.
[Əşrəf] təyyarəçi olmaq arzusunun qətiyyətinə inanandan sonra, anasını “bişirmək”, yola gətirmək xəyalına düşdü.
◊ Başını bişirmək – bax baş.