BİMÜRÜVVƏT

sif. [ fars. bi… və ər. mürüvvət] Mürüvvətsiz, insafsız, amansız, rəhmsiz; ədalətsiz.
// Bəzən söyüş kimi işlənir.
[Fərhad:] Nainsaf zalımlar, bimürüvvət cəlladlar! Ə.Haqverdiyev.

BİMUZD
BİMÜRÜVVƏTLİK

Digər lüğətlərdə