DINQIR

is. məh.
1. Qavala oxşayan çalğı aləti.
Qapıda qulluq edən uzunsaçlı müridlərdən biri dınqır çalmağa başladı. S.Şamilov.
[Cahandar ağa Molla Sadığa:] – Kəs səsini, dınqıra süzən qurumsaq! İ.Şıxlı.

2. Kiçik qutu.
3. bax danqır.
DINQILTI
DIRILDAMAQ

Digər lüğətlərdə

бабби́тный бесчи́сленность двое́шка изуве́р как-то ра́з претенде́нт рюма́ха инкуна́була исхлёстывать клубо́к в горле маги́стерство подма́зывание соразме́рно фельдфе́бельский чудотво́рец татарин discophorous hot rod karob poché post-synch step-down transformer totemism осеменить расщелина