DALĞALANMAQ

f.
1. Suyun üzərində dalğa əmələ gəlmək; ləpələnmək, təlatüm etmək. Dəniz dalğalanır.
– Yağlanmış su dalğalandıqca, göy qurşağı kimi rəng verib rəng alırdı. M.Hüseyn.

2. Küləyin təsiri ilə dalğa kimi tərpənmək, enib-qalxmaq; yellənmək. Bayraqlar dalğalanır.
– Göy yamacın ətəyində, kəndciyəz; Dörd yanında dalğalanır tarlalar. A.Şaiq.

3. məc. Hərəkətə gəlmək, həyəcana gəlmək, coşmaq.
Dalğalandı Sabirlərin ümman dünyası… B.Vahabzadə.
İnsan nərəsindən, yerin səsindən; Dalğalanır Bakı, çalxanır Xəzər. S.Vurğun.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • DALĞALANMAQ ləpələnmək
  • DALĞALANMAQ yellənmək — tərpənmək
  • DALĞALANMAQ 1. DALĞALANMAQ Sənin kimi dalğalanır ürəyimdə sözüm, dəniz! (S.Rüstəm); LƏPƏLƏNMƏK Günün axır şəfəqləri ahəstəcəsinə ləpələnən suya düşüb onda xüsusi
DALĞALANMA
DALĞALATMA

Digər lüğətlərdə