1. Dolaşmış halda olan, pırtlaşıq, bir-birinə dolaşmış, bir-birinə qarışmış, bir-birinin içinə keçmiş. Dolaşıq ip (sap). Dolaşıq saç.
2. Düz getməyən, əyri-üyrü, dolanbac. Dolaşıq yol. Dolaşıq küçə.
// məc. Çətinliklərlə, maneələrlə dolu; ağır.
3. Anlaşılmayan, aydın olmayan, qarışıq. Dolaşıq ifadə. Dolaşıq cümlə.
4. Çox mürəkkəb, aydın olmayan, bəlli olmayan, həlli çətin olan. Dolaşıq məsələ.
// İs. mənasında. Aydın olmayan vəziyyət, qarışıq vəziyyət, çətin vəziyyət, iş və s. Bir dolaşığım var, düzəldə bilmirəm.
◊ Dolaşığa düşmək – çətinə düşmək.
Dolaşıq düşmək – dolaşmaq.
Dolaşıq salmaq – dolaşdırmaq, ayıra bilməmək.