EHTİKARÇI

is. Ehtikarla məşğul olan adam (bax ehtikar).
Bəhayi dininə sadiq olanlar isə əksəriyyətlə böyük-kiçik tacir, ehtikarçı, dükançılardır. M.S.Ordubadi.

// Qanunsuz olaraq mal alıb varlanmaq məqsədi ilə onu baha qiymətlə satmaqla məşğul olan adam; alverçi.
EHTİKAR
EHTİKARÇILIQ

Digər lüğətlərdə

лиходе́й молитвосло́вие монохро́м нака́ливаться обсервато́рия чревоуго́дник автохарактери́стика липо́ма прохла́дца свора́чиваться трахомато́зный тряпьё хрусть сузга antimetabole haranguer narrow-eyed princedom reviser spirograph stumpiness обвал пиротехнический разлиться увезти