ELBAŞILIQ

is. tar. Elbaşının işi, vəzifəsi; başçılıq, rəhbərlik. [İldırım:] Ən baş bir qanun vardır ki, o da hər kəsin başqaya zərərsiz azad istəyidir.
“Ellik” işlər üçün isə el özü sıra ilə elbaşılıq edir. C.Cabbarlı.

ELBAŞI
ELBƏYİ

Digər lüğətlərdə

беста́ктный блиндирование гешта́льт жева́ться иска́лывать керами́ческий непрофессиона́льность черноголо́вый в то вре́мя как... куда к чёрту самозагружа́ющийся храни́ть бабашка стригу bort cow-tail disconnected dispensary gracioso invulnerable proxemics shamrock tuppence неувядающий пещерный