sif.
1. Etibarı olmayan. Etibarsız yoldaş. Etibarsız dost. – Etibarı kəsib, etibarsız yar; Əl qaldırıb, özgə yara yalvarar. “Lətif şah”.
□ Etibarsız çıxmaq – verdiyi sözdən, vədədən qaçmaq, vəfasızlıq göstərmək.
2. Etibara, inanılmağa layiq olmayan; etibarını itirmiş.
3. Sözü keçməyən, nüfuzu, hörməti olmayan; şərəf və heysiyyəti olmayan. Etibarsız adam.
4. Qanuni qüvvəsini, təsirini itirmiş, etibarını itirmiş. Bu vəsiqə etibarsızdır.
5. Möhkəm olmayan, davamlı olmayan.