HƏYALI

sif. İsmətli, abırlı, namuslu, utancaq.
[Bədircahan:] Xan, özünüz bilirsiniz ki, qız uşağı hayalı olur… N.Vəzirov.
Zəmanənin xarab bir vaxtında nəcib, gözəl, həyalı, iffətli və ismətli bir qız tapmaq çox da asan deyildi. S.Hüseyn.

// İs. mənasında. Həyalı qızarar, həyasız ağarar. ( Ata. sözü ).

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • HƏYALI utancaq — ədəbli — sakit — dinc
  • HƏYALI abırlı — arlı
  • HƏYALI HƏYALI, ABIRLI Amma öz qohum-qardaşlarımızdan, abırlı, həyalı müsəlmanlarımızdan həya-ədəb eyləyib (Qantəmir); ARLI Molla ədalı, sofi kirdarlı; Mərsiy

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • HƏYALI HƏYALI – ƏXLAQSIZ Qan həyalı, namuslu qadının başına sıçradı, əlini çəkib şala büründü (S.S.Axundov); Hamınız əxlaqsız, murdar tayfasınız (S
HƏYALANMAQ
HƏYALILIQ

Digər lüğətlərdə