İBADƏTKAR

is.sif. [ ər. ibadət və fars. …kar] İbadət edən, səcdə edən, səcdəedici.
[Ərən:] Mariqeri diz çökərək Sfinks heykəlinin üst səkisində oturan bir qızın ayaqlarını qucuyub ibadətkar bir vəziyyət almışdı. Çəmənzəminli.

İBADƏTXANA
İBARƏ

Digər lüğətlərdə

длинноно́гий кирпи́ч кла́цнуть перезарази́ть прируча́ть просте́йший сварли́во алле́я благове́рная геоэколо́гия дифференци́рование лишь наэлектризова́ться перее́сть приказа́тельный blowing-up combustible germander ice-fishing nestle Scotsman stop-motion camera substantival вырезывать звездолётчик