piano

Pianino (it. Piano — sakit) — simli və klavişli çalğı aləti. Pianinoda səsləri kiçik çəkiciklər zərbə ilə tellərə dəyərək yaradırlar. Onlara qüvvə dəstəkləri basmaqla xüsusi mexanzimin köməyi ilə ötürülür. Çəkic tellərə dəyməmişdən öncə, tellər dempferdən ayrılırlar ki, yaxşı səs çıxara bilsinlər. Dəstəklər pianinonun qabaq hissəsində bir lövhənin üzərində yerləşdirilirlər. Pianino iki formada mövcuddur: Royal Fortepiano Royalda tellər, titrəyidicilər və dayaqlar döşəməyə nisbətən paralel yerləşir. Pianinoda isə onlar şaquli istiqamətdə olurlar. Buna baxmayaraq, onların təşkilediciləri eynidir.

Rentso Piano (14 sentyabr 1937[…], Genuya) — italyan memar. Rentso Piano inşaatçılıqla məşğul olan ailənin oğlu kimi doğulmuşdur. 1971-ci ildə Riçard Rocers ilə birlikdə Piano&Rocers firmasını qurmuşdur. Rentso Piano RİBA Qızıl medalına (1989), Neutra mükafatına (1991), İmperial mükafatına (1995), Erasmus mükafatına (1995), Pritsker mükafatına (1998), Sonninq mükafatına (2008) layiq görülmüşdür.

Rentso Piano (14 sentyabr 1937[…], Genuya) — italyan memar. Rentso Piano inşaatçılıqla məşğul olan ailənin oğlu kimi doğulmuşdur. 1971-ci ildə Riçard Rocers ilə birlikdə Piano&Rocers firmasını qurmuşdur. Rentso Piano RİBA Qızıl medalına (1989), Neutra mükafatına (1991), İmperial mükafatına (1995), Erasmus mükafatına (1995), Pritsker mükafatına (1998), Sonninq mükafatına (2008) layiq görülmüşdür.

Çividate al Piano (it. Cividate al Piano) — İtaliyada kommuna. Lombardiya bölgəsində, Berqamo əyalətində yerləşir. Əhalisi 4882 nəfər, əhalinin sıxlığı 542 nəfər/km²-dir. Sahəsi 9 km² ərazini tutur. Poçt kodu — 24050. Telefon kodu — 0363. 1191-ci ildə kommuna ərazisində Cremona tərəfindən dəstəklənən Berqamo və Milanın dəstəklədiyi Brescia kommunaları arasında Rudiano döyüşü baş verib. İtalyan tenor Eliodoro Bianki 1773-cü ildə Çividate al Pianoda anadan olub.

Anna Rita Del Piano (rəsmi adı Anna Rita Viapiano, it. Anna Rita del Piano; 26 iyul 1966, Kassano-delle-Murce) — İtaliya kino, televiziya və teatr aktrisası və teatr rejissoru. == Həyatı == Anna Rita Viapiano 1966-cı il iyulun 26-da İtaliyada anadan olub.

== Məzmunu == Tamaşanın əsasını piano kökləyən Qəhrəmanın (Yaşar Nuri) uğursuz taleyi təşkil edir. Piano kökləmək üçün gəldiyi evdə isti ailə münasibətini görən Qəhrəman istər istəməz öz dağılmış ailəsini xatırlayır və dərdini ev sahibləri Gülər (Səidə Quliyeva) və Nərimanla (Şahin Cəbrayılov) bölüşür.

The Classical Music of Azerbaijan: Piano Volume 4 - Azərbaycan klassik musiqi bəstəkarlarının əsərləri seriyasından yayımlanmış dördüncü albomdur. Albomun adından da göründüyü kimi bu alboma Azərbaycan bəstəkarlarının pianino üçün yazılmış əsərləri daxil edilmişdir. Ümumilikdə alboma altı Azərbaycan bəstəkarı - Üzeyir Hacıbəyov, İsmayıl Hacıbəyov, Qara Qarayev, Fikrət Əmirov, Vasif Adıgözəlov və Rafiq Babayevin iyirmi beş əsəri daxil edilmişdir. Əsərlər Tamilla Quliyeva, Ülviyyə Vəliyeva, Elnarə Həşimova və Murad Adıgözəlzadə tərəfindən ifa edilib. Üzeyir Hacıbəyov (1885-1948) Sənsiz (1941) - Tamilla Quliyeva 4:14 Fikrət Əmirov (1922-1984) Ballada (1954) - Murad Adıgözəlzadə 1:12 Aşıq mahnısı (1954) - Murad Adıgözəlzadə 0:50 Noktrune (1954) - Murad Adıgözəlzadə 1:17 Humoreska (1954) - Murad Adıgözəlzadə 0:41 Lirik rəqs (1954) - Murad Adıgözəlzadə 1:27 Vals (1954) - Murad Adıgözəlzadə 1:00 Laylay (1954) - Murad Adıgözəlzadə 1:56 Toccata (1954) - Murad Adıgözəlzadə 0:37 Qara Qarayev (1918-1982) Preludes 1 (1950) - Murad Adıgözəlzadə2:15 Preludes 2 (1950) - Murad Adıgözəlzadə 1:47 Preludes 3 (1950) - Murad Adıgözəlzadə 3:21 Preludes 4 (1950) - Elnarə Həşimova 3:36 İsmayıl Hacıbəyov (d.

Piano və orkestr üçün konsert No.2 , Op. 18 (C minor), 20-ci əsrin dahi rus bəstəkarı Sergey Raxmaninov tərəfindən, 1900 və 1901-ci illər arasında yazılmış konsertdir. Əsərin ikinci və üçüncü hissələri ilk dəfə, bəstəkarın özü soloist olaraq, 2 dekabr 1900 tarixində ifa edilmişdir. Bütün əsər ilk dəfə, bəstəkarın qohumu Aleksandr Siloti dirijor, bəstəkarın özü pianist olaraq, 9 Noyabr 1901 tarixində ifa olunmuşdur. Bu əsər, Raxmaninovun ən məşhur əsərlərindən biri olmaqla yanaşı, onu konsert bəstəkarı olaraq tanıdan ən böyük əsəridir. Bəstəkarın 1897-ci ildə premyerası baş tutan birinci simfoniyası günümüzdə böyük nailiyyət olaraq görülsə də, o dövrün tənqidçiləri tərəfindən bəyənilməmiş və rişxənd edilmişdi. Bu hadisə, şəxsi həyatındakı problemlər ilə birlikdə, bəstəkarın illərlə davam edəcək depressiyaya düşməsinə səbəb olur. Bəstələdiyi ikinci konsert, hipnoterapiya, psixoterapiya və ailəsinin də dəstəyi ilə onun kliniki depressiyadan çıxmasına və yenidən musiqi bəstələməyə başlamasına kömək olur. Konsert, Raxmaninovun depressiyadan çıxmasına kömək edən Nikolai Dahl adında terapevtə həsr olunmuşdur. Əsər, 2 fleyta, 2 qaboy, 2 klarnet, 2 faqot, 4 valtorn, 2 truba, 3 trombon, tuba, timpani, baraban, simbal, fortepiano və simli alətlər üçün yazılmışdır.

Məmmədov Eldar Ramiz oğlu (29 noyabr 1969, Bakı) — pianoçu, Azərbaycan Respublikasının əməkdar artisti, Azərbaycan Milli Konservatoriyasının müəllimi. == Həyatı == Eldar Ramiz oğlu Məmmədov 29 noyabr 1969-ci ildə Bakı şəhərində anadan olmuşdur. 6 yaşdan etibarən 7 saylı uşaq musiqi məktəbinin fortepiano (7 illik) sinfinə qəbul olmuşdur. 1984-cü ildə Asəf Zeynallı adına Musiqi Kollecinə qəbul olub və II kursda oxuyarkən Mixail İzrayloviç Basin'in rəhbərliyi altında özfəaliyyet "Abşeron" estrada ansamblının uşaq, bir il sonra böyüklərdən ibarət ansamblın cevrildi və 1988-ci ildə oranı fərqlənmə diplomu ilə bitirdikdən sonra Üzeyir Hacıbəyli adına Azərbaycan Milli Konservatoriyasına daxil olmuşdur. İlk dəfə 1993-cü ildə Niyaməddin Musayevin ''Röya'' ansamblında çalışmağa başlayıb. Daha sonra Vaqif Gərayzadə ilə tanış olduqdan sonra ''Aypara'' qrupunda çıxış etmişdir. Xalq Artistləri Aygün Kazımova və Eyyub Yaqubov, Rüfət Mehdiyev kimi ifaçılarla çalışmışdır. 2 dəfə Rast qrupu ilə Fransanın paytaxı Parisdə ''UNESCO''nun tədbirlərində çıxış etmişdir. 2019-cu ilə qədər Zamiq Hüseynovun ZH qrupunun rəhbəri olmuşdur. 2020-ci ildən etibarən isə Rəsul Əfəndiyevin ''Efendi'' musiqi qrupunun rəhbəridir.

Elmira Yusif qızı Səfərova (16 sentyabr 1934, Bakı – 11 yanvar 1997)— Azərbaycan Respublikası Əməkdar incəsənət xadimi, professor, pedaqoq və pianoçu. == Həyatı == 16 sentyabr 1934-cü ildə Bakıda anadan olmuşdur. Atası Yusif tanınmış mühəndis-neftçi, Azərbaycan Respublikasının əməkdar mühəndisi, iki dəfə dövlət mükafatı laureatı, texnika elmləri namizədi və Xəzər dənizində yerləşən qeyri-adi şəhər – «Neft daşlarının» əsasını qoyanlardan biri olmuşdur. Hazırda Bakı şəhərinin küçələrindən biri onun adını daşıyır. Yusif müəllim incəsənəti, xüsusən də musiqini çox sevirdi. Anası Cəvahir xanım gözəl səsə və böyük musiqi istedadına malik idi. Gənc yaşlarında o, dahi Üzeyir Hacıbəyovun xorunda oxuyurdu və solist kimi də müxtəlif konsertlərdə çıxış edirdi. O, Azərbaycan mahnılarını çox gözəl ifa edirdi. Lakin malik olduğu istedad və qazandığı uğurlara baxmayaraq Cəvahir xanım uşaqlarının (Elmiradan savayı onun bir qızı və bir oğlu da var idi) xatirinə səhnəni tərk etməyə məcbur olmuşdur. Xalq musiqisinə, muğamlara və Azərbaycan bəstəkarlarının, xüsusən də Üzeyir Hacıbəyovun yaradıcılığına olan sevgilərini valideynlər öz uşaqlarına aşılayırdılar və onları musiqi incəsənətinə dərin məhəbbət və böyük maraq mühitində böyüdürdülər.

Murad Fərid oğlu Hüseynov (1 dekabr 1973, Bakı) — Azərbaycan pianoçusu, beynəlxalq müsabiqələr laureatı, Azərbaycan Respublikasının xalq artisti (2011), Azərbaycan Respublikası mədəniyyət nazirinin müavini (2023-cü ildən), Beynəlxalq Muğam Mərkəzinin direktoru (2011–2023). Murad Hüseynov 1 dekabr 1973-cü ildə Bakıda anadan olub. O, yaradıcılıq fəaliyyətinə Bülbül adına Orta Xüsusi Musiqi Məktəbində başlayıb. 1991–1996-cı illərdə Bakı Musiqi Akademiyasında təhsil alaraq buranı fərqlənmə diplomu ilə bitirib və 1996–1999-cu illərdə bu Bakı Musiqi Akademiyası aspirantı (professor F. Bədəlbəylinin sinfi) olub. M. Hüseynov Fransa hökuməti tərəfindən təqaüdə layiq görülərək 2000–2002-ci illərdə A. Korto adına Paris Ali Musiqi Akademiyasının Liseyində, 2004–2006-cı illərdə isə P. Çaykovski adına Moskva Dövlət Konservatoriyasında peşəkar musiqi təhsilini davam etdirib. Murad Hüseynov beynəlxalq piano müsabiqələri laureatı (Fransa, 1998) və mükafatçısıdır (Tbilisi, Gürcüstan, 1997). O, Limojda keçirilən 3-cü Fransis Pulenk beynəlxalq piano müsabiqəsinin qalibidir (Fransa, 2002). O həmçinin fransız bəstəkarlarının əsərlərini ən yaxşı ifa etdiyinə görə 3 xüsusi mükafat da qazanmışdır. Pianoçu dünyanın müxtəlif ölkələrində (Fransa, İngiltərə, ABŞ, İtaliya, İspaniya, Türkiyə, Yaponiya, Rusiya, Almaniya, Macarıstan, Gürcüstan, Malta, Əfqanıstan və s.) Azərbaycanın ifaçılıq mədəniyyətini təmsil etmişdir. O, bir çox klassik musiqi festivallarında iştirak etmişdir: Bax Musiqi Festivalı (İstanbul, 2000), Piano Festivalı (İstanbul, 2000), Fortepiano Festivalı (İstanbul, 2000), Fortepiano Festivalı (Hiroşima, 2002), Musiqili Kreml (Moskva, 2004) və s.

Pianola , Mexaniki piano və ya Avtomat piano pianonun bir növü olub,avtomatik simli-klavişli musiqi alətidir. Pianola həm də : 1.pianonu və ya royalı mexaniki pianoya çevirən alətin içərisinə yerləşdirilən əlavə qurğu; 2.Pianola istehsal edən firmalardan birinin brend adıdır. İlk Pianola 1887-ci ildə konstruksiya edilmişdi. XX əsrin əvvəllərində Pianola hədsiz dərəcədə populyar idi. Qramofonun icad edilməsindən sonra pianola tədricən geniş istifadədən çıxdı.

Pianino (it. Piano — sakit) — simli və klavişli çalğı aləti. Pianinoda səsləri kiçik çəkiciklər zərbə ilə tellərə dəyərək yaradırlar. Onlara qüvvə dəstəkləri basmaqla xüsusi mexanzimin köməyi ilə ötürülür. Çəkic tellərə dəyməmişdən öncə, tellər dempferdən ayrılırlar ki, yaxşı səs çıxara bilsinlər. Dəstəklər pianinonun qabaq hissəsində bir lövhənin üzərində yerləşdirilirlər. Pianino iki formada mövcuddur: Royal Fortepiano Royalda tellər, titrəyidicilər və dayaqlar döşəməyə nisbətən paralel yerləşir. Pianinoda isə onlar şaquli istiqamətdə olurlar. Buna baxmayaraq, onların təşkilediciləri eynidir.

Pianoçu (ing. The Pianist) — 2002-ci ildə polyak rejissor Roman Polanski tərəfindən çəkilmiş tarixi dram filmi. Film pianoçu Vladislav Şpilmanın Polşada yaşadığı 7 il ərzində yaşadığı hadisələrin əsasında çəkilmişdir. Şpilman 1939-cu ildən etibarən böyük təhlükələrlə qarşılaşır və nasistlərdən gizlənməli olur. Vladislav Şpilmanın gizlənməsində çalışdığı Polşa radiosunun əməkdaşlarının və ən əsası isə alman zabiti Vilm Hosenfildin böyük rolu olmuşdur. Film 2002-ci ildə Kann kinofestivalında Qızıl Palma Budağı, 2003-cü ildə Oskar mükafatına, ən yaxşı xarici filmlərə verilən Qızıl Qartal mükafatına və digər mükafatlara layiq görülmüşdür. Film milliyyətcə yəhudi olan məşhur polyak pianoçusu Vladislav Şpilmanın həyatından bəhs edir. İkinci Dünya müharibəsinin ağır günləridir. Dəhşətli müharibə hər kəsin dinc həyatına son qoyur. Uçuq bir evdə gizlənən pianoçu canını qurtarmağa çalışır.

Pianoçu — Polşa-yəhudi pianoçusu və bəstəkarı Vladislav Şpilmanın İkinci Dünya Müharibəsi zamanı işğal olunmuş Polşada, Varşavadakı həyatını təsvir edən xatirə kitabıdır. Ailəsi ilə birlikdə Varşava gettosunda yaşamağa məcbur edildikdən sonra, Şpilman Treblinka ölüm düşərgəsinə deportasiya edilməkdən yayınmağa müvəffəq olur və şəhər ətrafındakı gizləndiyi yerlərdən 1943-cü ildə Varşava gettosu üsyanının və Varşava üsyanının şahidi olur. O, pianoda ifasına heyran olan alman ordusunun kapitanı Vilm Hosenfild də daxil olmaqla, dostları və yad adamlarının köməyi ilə xaraba şəhərdə sağ qalır. Kitab ilk dəfə 1946-cı ildə "Śmierć Miasta" adı ilə polyak dilində nəşr edilmişdir.

"1900-ün əfsanəsi" (it. La leggenda del pianista sull'oceano) — rejissor Cüzeppe Tornatorenin filmi. Bu film rejissorun ilk ingilisdilli filmidir. Bu, böyük gəmidə bütün zamanı, bütün dünyanı əks etdirən bir film-dastandır. Musiqinin, dostluğun sevginin, əzabın qəribə dünyası uzun illərdir ki, qəhrəmanların gözləri önündə baş verir. Bu, əhvalat dahi pianoçu ilə bağlıdır. O, gəmidə doğulub və bütün ömrünü də orada piano arxasında keçirib. Əhvalat onun musiqiçi dostu, truba ifaçısının dilindən danışılır. Hər şey XX əsrin birinci günü "Vinciniyalı" gəmisində körpə uşağın tapılması ilə başlamışdı. Uşaq böyüyür və bütün ömrünü nəhəng okean laynerində keçirir.

Pianoboy (ukr. Piánoбо́й) — Ukrayna musiqiçisi, "Okean Elzı", "Esthetic Education" və Zemfiranın keçmiş klaviaturaçısı Dmitri Şurovun solo layihəsi. 2009-cu ildə yaradılmışdır. Ukrayn, rus və ingilis dillərində mahnılar ifa edir. Layihədə Dmitrinin bacısı, Kiyev Milli Linqvistik Universitetinin məzunu Olqa Şurova da iştirak edir. 2009-cu ilin əvvəlində Dmitri Şurov "Lev və Leya" operası üzərində işləməyə başlamışdır. Onun bir hissəsi Parisdə modelyer Alyona Axmadullinanın moda nümayişində səsləndirilmişdir. İş prosesində Şurov öz qrupunu yaratmaq ideyasına sahib idi. "Pianoboy" adlanan layihədə ona bacısı, Kiyev Linqvistik Universitetinin məzunu Olqa Şurova kömək etmişdir. Dmitri Şurovun "Pianoboy" kimi ilk çıxışı 2009-cu ilin sentyabrında ikinci Moloko Musiqi Festivalı çərçivəsində baş tutmuşdur.