Bu sözə qarşı oturan sərxoşlardan qeyri-təbii qəhqəhələr eşidildi.
Ayrım qızının belə öyünməsindən, Kərim babanın elə sükut ilə büzülüb durmasından bir qəhqəhə qopdu.
Ancaq qızı qəhqəhə ilə güləndə Mirzə Hüseyn gülümsünərək ayağa qalxdı.
□ Qəhqəhə çəkmək – qəhqəhə ilə gülmək; bərkdən, səslə gülmək.
Tamam qorxunc bir qəhqəhə çəkərək, ildırım kimi çaya tərəf qaçır.
Sitarə ata-anasını görcək, qəhqəhə çəkib … deyirdi: – Bilmirsiniz? Nişanlıma gül yığmağa getmişdim.
