1. Qatı; duru olmayan. Qəliz mürəkkəb.
– Siz arxayın olun, ağa, mən özüm bu qəliz xörəklərdən seçib bir yaxşı nahar hazır edərəm.
Dərya suyunun duzu və özü də ağır olduğuna [görə] qəliz olur.
2. Anlaşılması çətin olan, anlaşılmaz, çox mürəkkəb. Qəliz ibarə. Natiq çox qəliz (z.) danışdı.
– [Dursun] ölmədiyini … qəliz andlar ilə zor-güc Ballıya inandırdı.
3. Kəsif, sıx.
Bir azdan sonra, uzaqdan qəliz toz dumanlarını … pozaraq, kiçik bir dəstə göründü.
Elbanın arxasında bütün sahil boyu meşə yanırdı. Oradan gələn qəliz bir tüstü istehkamçıları öz pərdəsi altına alırdı.
4. Tünd, kəskin.
…Özü mənə yaxınlaşmadan əvvəl [ətrin] qəliz qoxuları məni əhatə etdi.
