SALLAQBIĞLI

sif. Bığları sallaq olan. Sallaqbığ kişi.
– Yaqubun böyründəki ağ kürklü, sallaqbığ, arıq kəndli qeyri-ixtiyari donqar hülqumunu qaldırıb saldı. M.Hüseyn.
Sallaqbığlı qoca faytonçu belini düzəltdi və nədənsə şikayətlənərək yerə endi. Q.İlkin.

SALLAQBIĞ
SALLAQDODAQ

Digər lüğətlərdə

взвыва́ние драчли́вость зате́рянно контрми́на насо́сный не по себе́ трапе́зование глупёхонький глуши́ть дерзнове́ние заём зама́ниваться отпева́ние прыщева́тость роса́ тюркологи́ческий arcticize choke collar herd grass husbandman madcap pucka smoking concert трусца цитирование