1. “Sağmaq”dan məch.
Araz boyundakı şor qışlaqlarda; Doyunca nə qoyun, nə mal sağıldı.
2. Sızmaq, yığılmaq, dolmaq.
[Qarı:] …Mürdəşir Səkinə nağıl eləyirdi ki, Güləndamın gicgahına qan sağılmışdı.
[Onun] əlləri əsir, gözlərinin nazik damarlarına qan sağılırdı.
[Xosrov] qan sağılmış ( f.sif. ) gözlərini açdı.