SİVRİUCLU

sif. Ucu sivri olan, itiuclu, şişuclu. Sivriuclu nizə.
– Telli arvad cavab verməyib, köynəyinin ətəyini yığışdırdı, bürmələyib büzməli tumanının içinə saldı, sivriuclu beli götürüb Qızyetərə baxdı: – Hardan başlayaq, manqabaşçısı? Ə.Vəliyev.

SİVRİLƏŞMƏK
SİVRİYARPAQ

Digər lüğətlərdə