SƏBƏBSİZ

sif.zərf Heç bir səbəb olmadan, heç bir əsas olmadan, nahaq yerə. Səbəbsiz işdən qalmaq. Səbəbsiz gülmək.
– Biri səbəbsiz ağlar; Biri bərk yıxılanda; Üzə vurmaz, ağartmaz! R.Rza.
[Sultan:] Axı mən səbəbsiz hücum eləmirəm, oğul! İ.Hüseynov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • SƏBƏBSİZ əsassız — dəlilsiz — sübutsuz — əslsiz
  • SƏBƏBSİZ üzrsüz
  • SƏBƏBSİZ 1. SƏBƏBSİZ (heç bir səbəb olmama) Əlbəttə ki, onun [Bəxtiyarın] bu halı səbəbsiz deyildi (S.Hüseyn); BİSƏBƏB Güldəstə: Bisəbəb, bigünah beş uşağın an
SƏBƏBLİ
SƏBƏT

Digər lüğətlərdə