WEAKEN

v 1. zəiflətmək; əldən salmaq, üzmək; zəifləmək, əldən düşmək; The disease weakened him Xəstəlik onu zəiflətdi / əldən saldı / üzdü; 2. azaltmaq, zəiflətmək; qırmaq; azalmaq; to ~ smb.’s confidence / resolve bir kəsin inamını / qətiyyətini qırmaq; 3. qabağında dura bilməmək, təslim olmaq (inam, xahiş və s.); dözə bilməmək (xasiyyətə); yumşalmaq, She asked so many times that in the end we weakened and let her go O, o qədər çox xahiş elədi ki, axırda biz onun xahişi qabağında dura bilmədik və onun getməyinə icazə verdik / onu buraxdıq

WEAK-WILLED
WEAKLY
зата́иваться лавбургер това́рность в осатане́нии дебю́т запрева́ть рыбопродукти́вность сы́паться те́мя коба ручайдать шлих budge corroborative count up desperation ferned Kentishman Krakatau Pawtucket Reims trustful неграциозный опустившийся умиротворитель