ZAVAL

ər. zəval

Ziyan, zərər // bəla, müsibət, xətər, qorxu. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

İndi bizim də əsl bəlamız qayıdan başdadı. İndi bizə heç bir zaval yoxdu. (“Koroğlunun Bayazid səfəri”)

*

Nə bilirdi Koroğlunun halını,

Bu tər savaşını, bu zavalını,

Yükləyin karvanın, çəkin malını!

Qoy ah çəksin, öz-özünə dərd olsun.

               (“Koroğlunun Ərzurum səfəri”) (“Cünun–Mirzə”)