“İnqilabiləşmək”dən f.is
f. İnqilabi ideyaları dərindən dərk etmək, mənimsəmək
is. [ər.] Sonu kəsilmə, bitmə, sönmə, məhv olma. □ İnqiraz etmək – sonu kəsilmək, bitmək, məhv olmaq
is. [lat.] Mürəkkəb birləşmənin və ya qarışığın tərkib hissəsi
is. Çeçenlərə yaxın olan Şimali Qafqaz xalqlarından biri və bu xalqa mənsub adam. İnquş dili. İnquş mahnıları
zərf və sif. İnquş dilində. İnquşca öyrənmək. İnquşca danışmaq
“İnləmək”dən f.is
bax inildəmək. [Ərən:] Günəş çıxandan batana qədər ağır işdən inləyən qullar Mariqerini sevinclə qarşıladılar
“İnlətmək”dən f.is
bax inildətmək. [İnci:] …Köksümün içində çarpan ürəkdir; Məni də inlədən tək bir diləkdir. A.Şaiq. [Elxan:] Bu səs bir xatirat mizrabı kimi qəlbimin b
is. İnilti, inləmə. İnləyirsən, o inləyiş nə üçündür, qafilsən; Bilmədinmi hansı sinfin mədfənidir o məskən? M
is. [ər.] 1. Açıq-sarı çiçəkləri olan, quraqlığa davamlı ağac və bu ağacın qırmızı qabıqlı, bərk çəyirdəkli xırda, şirin meyvəsi
is. mus. Azərbaycan xalq oyun havalarından birinin adı
sif. İnnab rəngində, qırmızı. İnnabı parça. – Simi-zənəxdandı, mirvaridəndan; İnnabı ləbləri can dərmanıdı
is. İnnab ağacları əkilmiş yer. Bağ başdan-başa innablıqdır
is. [lat.] anat. Bədənin və ya toxumanın qeyri-bərabər elementlərlə təchizi
is. [ər.] “Üns” (insan) və “cins” sözlərinin dəyişilmiş şəkli olub, “bəşər, insan, canlı” mənasında işlənir
is. [ər.] 1. İnsanda vicdan və ədalət hissi, öz hərəkətləri üçün mənəvi məsuliyyət hissi; vicdana müvafiq hərəkət
zərf [ər.] İnsafla deyilsə, düzü deyilsə, həqiqətdə (təsdiq bildirir). İnsafən o, yaxşı işçidir. İnsafən yaxşı uşaqdır
sif. İnsafı olan, insafla iş görən. İnsaflı adam. – [Vəli bəy:] Çox insaflı adamsan, mən çalışmağımı hesab etmirəm, çünki dost dost yolunda canını da
sif. 1. İnsaflı olmayan, mürüvvətsiz; zalım, qəddar, rəhmsiz. İnsafsız günəş də ki batmaq bilmirdi. E
zərf Rəhmsizcəsinə, amansızcasına, vəhşicəsinə. [Ərəblinskini] insafsızcasına döymüşdülər. S.Rəhimov
is. Rəhmsizlik, mürüvvətsizlik; zalımlıq, qəddarlıq. // Vicdansızlıq, ədalətsizlik, haqsızlıq; vicdansız, haqsız hərəkət
is. [ər.] 1. Adam, bəşər. Ey mələksima ki səndən özgə heyrandır sana; Həq bilir, insan deməz, hər kim ki insandır, sana
sif. İnsana oxşayan, adama oxşayan, insanı xatırladan. ◊ İnsanabənzər meymunlar zool. – qorilla, gibbon, oranqutanq və şimpanzenin mənsub olduğu meymu
zərf və sif. İnsana yaraşan tərzdə, insana layiq, insan kimi. İnsancasına rəftar. İnsancasına münasibət
bax adamdanqaçan
[ər. insan və fars. …giriz] bax insandanqaçan
sif. [ər.] İnsana xas olan, insana aid olan; bəşəri. Yüksək insani ləyaqət. – Cabbarlının qəhrəmanları nəcib insani hisslərə malikdirlər
is. [ər.] 1. top. Bütün insanlar, bəşəriyyət, insan övladı, insan cəmiyyəti. [Abdulla bəy Asi və S.Ə
[ər. insaniyyət və fars. …pərvər] bax insanpərvər. …Fərhad oxumuş olduğu üçün [Aslan] onu özündən daha mərhəmətli, insaniyyətpərvər və safdil ədd edir
bax insanpərvərlik. [Məktubda belə yazılmışdı] “…Daima insaniyyətpərvərlikdə və qan qardaşlığına himmət göstərmənizi arzu edirik…”
sif. İnsaniyyəti, insanlığı olmayan, insanlıq sifət və fəzilətlərindən məhrum; mürüvvətsiz, vicdansız
is. İnsaniyyəti, insanlığı olmayan adamın hal və sifəti; mürüvvətsizlik, vicdansızlıq
is. 1. top. Bəşəriyyət, insanlar. Sən mükafatını insanlığa xidmətdə ara; Əbədi zövqü, təsəllini həqiqətdə ara
sif. [ər. insan və fars. …pərvər] İnsanları sevən, insanlara məhəbbət bəsləyən; humanist. İki ağıllı, aydın fikirli, nəcib və mədəni gəncin … faciəsin
bax insancasına
is. İnsanları sevmə, insanlara məhəbbət bəsləmə, onlara kömək etməyə hazır olma; humanizm. …Azərbaycan xalqının müqəddəs insanpərvərlik duyğuları həmi
bax insanpərvər
bax insanpərvərlik
sif. Adamdanqaçan, insanlara məhəbbəti olmayan, adamları sevməyən
is. İnsanlara qarşı nifrət, adamlara qarşı kin; insanları sevməmə
sif. İnsan olmayan, insan yaşamayan; adamsız. İnsansız yerlər. – …İnsansız təbiət Mirzəyə sanki həmlə edirdi
is. [lat.] Günəş radiasiyası
is. [lat.] 1. Hər hansı bir sahədə işlərin düzgün aparılması və qanunlara düzgün əməl edilməsi üzərində nəzarət edən vəzifəli şəxs; nəzarətçi
is. İnspektor vəzifəsi. İnspektorluq etmək. İnspektorluğa təyin olunmaq
is. [lat.] Vəzifə pillələri
[lat.] 1. biol. Canlıların, daxili və ya xarici mühitin dəyişməsinə cavab olaraq anadangəlmə, qeyri-şüuri və qeyriiradi məqsədəuyğun hərəkət etmə və y