is. Kef, eyş-işrət; içki içmə. Əyyami-zimistan keçdi, sevdiyim; Dur, seyr eylə, işrət baharıdır bu!… Q
sif. Kef büsatı qurulmuş, kef üçün düzəldilmiş. [Lətif şah:] Dost bağında, gəldim, lələ! İşrətli divanı gördüm
sif. İşləməyi, çalışmağı sevən; işcil. İşsevən adam
sif. 1. Daimi işi, iş yeri və maaşı olmayan. İşsiz fəhlələrin nümayişi. – [Mehriban ərinin] işsiz (z
bax işsiz 2-ci mənada
bax işsiz-gücsüz. [Murad] Bakıda olurkən işsiz-peşəsiz bulunmayırdı. S.Hüseyn
is. 1. Bir yerdə işsizlərin, daimi maaşı olmayan adamların mövcud olduğu hal. Kütləvi işsizlik halları
is. [ər.] 1. Yemək istəmə, yeməyə meyil, yemək arzusu. Təmiz hava adamın iştahasını artırır. – İştaha diş altındadır
sif. İştaha gətirən, iştaha artıran, yemək həvəsi oyadan. İştahaaçan dərman. İştahaaçan yeməklər. – Mübaşir Məmməd israr etdi: – Abcosuz o əti yemək h
bax iştah(a)açan
“İştah(a)landırmaq” dan f.is
f. İştaha gətirmək, iştaha oyatmaq, yemək həvəsini artırmaq. Xörəyin ətri adamı iştahlandırırdı. – Təzə çörəyin ətri həyətdə oturanları iştahlandırırd
“İştah(a)lanmaq”dan f.is
f. Yeməyə həvəs oyanmaq, iştahaya gəlmək
sif. Yaxşı iştahası olan, yeməyi iştaha ilə, həvəslə yeyən. İştahalı adam
sif. İştahası olmayan, qarnı tox olmadığı halda yeməyə istəyi olmayan. Telli balaca qızdır; Yeməyə iştahsızdır
is. İştaha olmaması, yemək istəməmə, yeməyə həvəs olmadığı hal
əd. [türk.] Budur, bax. Ey əzizidilü can, ey fərəhi-qəlbi-məlul! Edərəm, iştə, bu təklifini şükranla qəbul! A
is. [ər.] 1. Şübhə, şəkk; şübhə etmə, şəkk etmə. Sən o deyilmidin, dedin: dumdur ümidgahımız? Mən demədimmi, var buna dumduru iştibahımız? M
is. [ər.] Bir işdə başqaları ilə birlikdə fəaliyyət göstərmə, iş görmə. [Qadın:] Mənim bu səyahətdə iştirakım möhtərəm ağamızı məmnun buraxdımı? M
is. Bir işdə iştirak edən adam. Dərnək iştirakçısı. Müşavirə iştirakçıları. Qurultay iştirakçıları. – Çalğıçılar xüsusi həvəs göstərir, o biri iştirak
is. hüq. İştirak etmə. // Ortaqlıq, şəriklik
is. [ər.] klas. Şövqündə olma, həsrətində olma, həsrətini çəkmə; şövq, həvəs, şiddətli arzu, həsrət. Saraldı mehrtək yüzüm cəmalın iştiyaqindən
is. məh. Ağız sözü, uydurma, düzəltmə, yalan. Bunlar hamısı iştükdür. – Kim deyir ki, o, bu gün Danabaş kəndində deyil, xeyr, bunlar hamısı iştüx sözd
is. [ər.] Naz, qəmzə, işvə, cilvə; qəmzəli baxış. Dağ başından yar aşar; Yar dolanar, yar aşar; İşvə, qəmzə, bir də naz; Tək bir sənə yaraşar
sif. [ər. işvə və fars. …baz] İşvə edən, işvəkar, nazlı
is. İşvə, naz-qəmzə etmə xasiyyəti
sif. [ər. işvə və fars. …kar] Öz qəmzəli baxışları ilə kişiləri məftun edən; işvəli, qəmzəli. [Zeynəb xanım] Alış bəyi görüncə qaşlarını qaldırdı, fit
zərf [ər. işvə və fars. karanə] İşvə ilə, nazla, naz-qəmzə ilə. İşvəkaranə yerimək
is. İşvə satma, naz satma; naz-qəmzə. İşvəkarlıq etmək
sif. Nazlı, qəmzəli, cilvəli, şux, dilbər. İşvəli qız. İşvəli gəlin. İşvəli təbəssüm. – Ah sevgili nigar, sən qal indi! Ey işvəli yar, sən qal indi! X
is. 1. Canavar, tülkü kimi heyvanların mənsub olduğu yırtıcı məməli heyvanların xüsusi fəsiləsinə mənsub ev heyvanı
it-bat düşmək – itmək, yoxa çıxmaq, yox olmaq. İt-bat eləmək – yox etmək, aradan götürmək, məhv etmək
top. dan. Tanınmayan, bilinməyən adamlar; yararsız, dəyərsiz adamlar mənasında təhqiramiz söz. Dərənin itiqurdu yığılıb bir yerə məsləhət edirlər
is. [ər.] 1. Tabe olma, boyun əymə, sözə qulaq asma, göstərişə əməl etmə; tabelik. Ata-anaya itaət. Böyüyə itaət
sif. [ər. itaət və fars. …kar] bax itaətli. Şərif ki hər zaman … [Molla Xəlilin] müti və itaətkar bir müridi idi, bütün bayır işlərini ona gördürərdi
zərf [ər. itaət və fars. karanə] İtaətlə, müticəsinə