is. İtaət etmə, tabe olma; hər əmrə, sözə, göstərişə sözsüz əməl etmə; mütilik, ehtiram. [Nuriyyə:] Mən [Muradın] dəvətini qeyri-şüuri bir itaətkarlıq
sif. İtaətdən çıxmayan, tabe olan, itaət edən; müti, intizamlı. [İblis:] Heç maraq etmə, əmin ol, o mənim ən itaətli qulumdur daim
bax itaətkarlıq
sif. İtaət etməyən, tabe olmaq istəməyən, sözə qulaq asmayan; dikbaş, intizamsız. İtaətsiz uşaq
is. İtaət etməmə, boyun əyməmə, tabe olmama, sözə qulaq asmama; hörmətsizlik, intizamsızlıq. Qızının belə itaətsizliyi İmamverdiyə artıq dərəcədə təsi
bax italyan
is. İtaliyanın əsas əhalisini təşkil edən xalq və bu xalqa mənsub adam. İtalyan musiqisi. İtalyan operası
sif. və zərf İtalyan dilində. İtalyanca-rusca lüğət. İtalyanca danışmaq. İtalyanca söz sırası sərbəstdir
is. köhn. Musiqi əsərlərində, əksəriyyətlə operada italyan musiqisi üsullarının tətbiqi
is. zool. Yuvasını yerdəki deşiklərdə quran bozaçalar rəngli arı növü
is. zool. Uzunsov başlı, əti yeyilməyən balıq növü
is. İt saxlamağı, itlə məşğul olmağı sevən adam. [Koxa:] Səlim bəy itbazdır, tazıları var; Hər səhər onları hey öpüb yalar
is. İt saxlama, itlə məşğul olma. Mollaxanadan qovulan gündən etibarən uşaq fikrini qoçbazlıq, bildirçinbazlıq, itbazlıq və bu kimi işlərə verərdi
is. bot. bax novruzgülü. İtboğanın bəzi növləri dekorativ bitki kimi becərilir
is. bot. Qızılgül fəsiləsindən tikanlı kol bitki və onun qırmızı meyvəsi. İtburnu kolu. İtburnu gülü
is. İt saxlayan, it yetişdirməklə məşğul olan adam
is. İt saxlamaqla, it yetişdirməklə məşğul olma
is. 1. İt saxlanan yer. 2. məc. Qaranlıq, kiçik, yaşayışa yaramayan, natəmiz yer. Bura ev deyil, itdamıdır
is. Kirpik diblərində piy vəzilərinin irinli iltihabı; sızanaq. Gözünə itdirsəyi çıxmaq. İtdirsəyini sıxdıqda, göz yuvasının fleqmonasına səbəb ola bi
is. Ov və ya xidmət itlərinə baxan adam
“İtələmək”dən f.is
f. 1. Kəskin, ani bir hərəkətlə, təkanla bir şeyə toxunmaq. [Əmiraslan:] …Nurəddin su çəkdiyi halda daldan itələyib suya salacağam
“İtələnmək”dən f.is
“İtələmək”dən məch
“İtələşmək”dən f.is
qarş. Bir-birini itələmək. Bəzi adamlar kəndin içində əyri-üyrü yolla qaçışır, bir çoxu yenə də bir-birinə toqquşub itələşir və həyətə doluşurdu
is. tex. İşləmə zamanı mexanizmin müəyyən hissələrinin vəziyyətini təkanla dəyişdirən qurğu
is. dan. Qızılquş və qırğı balalarına xalq arasında verilən ad
is. [ər.] Hədiyyə etmə, töhfə vermə; hədiyyə, töhfə. Ürəyin ürəyə öz ithafını; Ayrı bir mətləbə yozmaq olarmı? B
is. bot. Zibilli yerlərdə bitən, xiyara bənzər çoxillik yabanı bitki. İtxiyarı, yetişmiş meyvəyə toxunduqda saplağından qopur, içərisindəki acı maye i
1. sif. Yaxşı itilənmiş, kəskin, çox kəsici. İti bıçaq. İti balta. İti ülgüc. İti qılınc. // Ucu şiş, batıcı, deşici
zərf Sürətlə, cəld, tez-tez. İti-iti axmaq. İti-iti yazmaq. İti-iti danışmaq. – Tramvay sürətini artırdıqca [Tahirin] də fikri iti-iti işləməyə başlay
sif. Sürətlə axan, tez axan. İtiaxan çay
sif. Baxışı kəskin, baxışından zirəklik, əzmkarlıq duyulan. İtibaxışlı oğlan. – …Onların içində bir nəfər qarayanız, itibaxışlı, sakitduruşlu bir gənc
is. riyaz. İti bucağı olan həndəsi fiqur. // Buna oxşar hər hansı bir şey. İtibucaqlı daş
sif. Burnu sivri, şiş, iti. İtiburun adam. İtiburun çəkmə
sif. Buynuzu iti olan. İtibuynuzlu qoç. İtibuynuzlu çəpiş. – Biri var idi, biri yox idi, bir itibuynuz ala keçi var idi
1. sif. Çox iti. İticə bir bıçaq. 2. zərf Çox iti, çox sürətli. İticə yerimək
is. xüs. Aşılanacaq gönün, dərinin üzərindəki ət qalıqlarını təmizləmək üçün ağzıiti dəmir alət
sif. Dırnaqları iti, sivri olan. İtidırnaqlı quş. – Görsəydi havada itidırnaqlı; Yırtıcı dimdikli, qarmaqayaqlı; …Vurardı başına ürəyindən qan
sif. Dişləri iti olan. İtidişli çarx. İtidişli it. – [Ana:] [Buğacı] itidişli qaplanlara qapdırdınsa, gizlətmə, de! M
sif. İti sürətli, çox sürətli gedən
sif. Gözdən iti olan. İtigörən adam
sif. 1. Gözü iti, tez görən, ən incə şeyi görən. İtigözlü adam. – Onu, o itigözlü, girdə və gülərüzlü müəllimi kim tanımır, kim əzizləmir? Mir Cəlal
is. İtigözlü adamın hal və keyfiyyəti; ən incə şeyi görmə qabiliyyəti
bax itki. Qonşu qonşunun itiyini bayatı çağıra-çağıra tapar. (Ata. sözü). Bu böyük itik, bu kədərli faciə … ata-balaya bir vurğun kimi təsir etdi
is. İtiyini gəzən, axtaran adam. İtikçinin acığı dabanından çıxar. (Məsəl)