is. Mürüvvətsizlik, insafsızlıq, rəhmsizlik, ədalətsizlik. Hər günüm hicrində, ey məh, bir qiyaməttək keçər; Bimürüvvətlikdir olsa bunlar ömrümdən hes
dan. bax bimürüvvət. Ay bimürvət, nədir mənim günahım; Çəkirsən zülfündən dara sən məni. Aşıq Hüseyn
is. [ər.] 1. Tikili, mülk, ev. Gözəl və yüksək bina. Məktəb binası. Daş bina. Yeni teatr binası. – [Mədəd] vağzalın böyük binasından keçib, relslərin
qoş. [ər.] köhn. Görə, əsasən, ötrü. Bu gün bir az işim olduğuna binaən mehmanxanaya təxirlə qayıtdım
is. [fars.] 1. Tədbir, sərəncam, çarə, çıxış yolu. Bu xüsusda bir binagüzarlıq lazımdır. – [Mirzə İsmayıl:] Rəcəb kəndxuda, binagüzarlıq səninlədir
sif. [fars. bi… və ər. namus] Namussuz. [Bəkir:] Sizin kimi qəhrəmanın qabağında ölmək yaxşıdır, nəinki binamus, namərd adamların üzünü görmək
is. Namussuzluq
is. 1. Köçərilərin mal-qara ilə köçüb, kənddən kənarda məskən saldıqları yer; yurd, köç. Qaya çobanın yaşadığı kiçik binə böyüməyə başlayıb, bir kənd
is. Keçmişdə: topdan külli miqdarda tay ilə mal satan tacir
is. köhn. Binəkdarın işi, sənəti
f. Yurd salmaq, bir yerdə məskən salmaq, möhkəmlənmək; yerini möhkəmlətmək. Sən orada lap, deyəsən, binələnmisən! – Düşmən səflərini vurub yıxdınız; F
bax binələnmək
sif. dan. 1. Bir yerdə yurd salmış, çoxdan sakin olmuş; həmişəlik, daimi. 2. məc. Əsaslı, möhkəm, etibarlı
sif. [fars. bi… və ər. nəsib] Nəsibsiz, məhrum. □ Binəsib qoymaq (etmək) – məhrum etmək. Axırda bu fikirlər məni qurulmaqda olan bu gözəl həyatdan bin
sif. [fars.] Yazıq, fağır, bədbəxt, zavallı, nəsibsiz. Bunca cəfalərin görüb ol binəva könül; Ol bivəfayə, gör yenə ümmidvar olur
is. Yazıqlıq, bədbəxtlik, nəsibsizlik, yoxsulluq. Ərz eylədi zəfü binəvalıq; Ev-ev gəzib eylədi gədalıq
sif. [fars. bi… və ər. nəzir] Misilsiz, tayı-bərabəri olmayan. [Əzra Zəhraya:] Bir baban var, cahana şöhrətdir; Fazili-binəzir, Şeyx Kəbir
sif. [fars. bi… və ər. nihayət] Nəhayətsiz, sonsuz, hədsiz, olduqca çox. [Mənsur:] Məni əbədilik olaraq, bəla dəryasının girdabi-binihayəsinə salıb, c
sif. [fars.] Nişansız, əlamətsiz; itkin, gizli. Bəzi qövm və tayfalar [ağız ədəbiyyatından] savayı, özgə bir asar-əlamət zahir etməyib, öz nağıl və he
sif. [fars.] Ehtiyacsız, ehtiyacı olmayan, möhtac olmayan
sif. [fars. bi… və ər. nizam] Nizamsız. Bu evdə üç-dörd qulluqçu var, … amma onunla belə yenə bir belə binizam ev olmaz
sif. [fars. bi… və ər. nöqsan] Nöqsansız, nöqsanı olmayan, eyibsiz
is. [alm.] tib. Tənzifdən hazırlanmış çeşidli endə sarğı. Yaranı bint ilə sarımaq
“Bintləmək”dən f.is
f. Bint ilə sarımaq, bağlamaq; tənzifləmək. Yaranı bintləmək
“Bintlənmək”dən f.is
məch. Bint ilə sarınmaq, bağlanmaq
sif. Bintlə sarınmış, tənziflənmiş
[yun.] Mürəkkəb sözlərdə: həmin sözlərin həyata, həyat proseslərinə, biologiyaya aid olduğunu göstərən birinci tərkib hissəsi; məs
[yun.] Yer üzündə heyvan və bitki orqanizmlərinin təbii şəraitdən asılı olaraq yayılmasından və qruplaşmasından bəhs edən elm; bioloji coğrafiya
is. [yun.] Biologiyanın, canlı orqanizmlərdəki fiziki qanunauyğunluqları tədqiq edən şöbəsi; bioloji fizika
[yun. bio… və ər. kimya] Canlı materiyaya xas olan kimyəvi hadisələri öyrənən elm; bioloji kimya
sif. Biokimyaya aid olan. Biokimyəvi proses. – Bitkinin həyatında alkaloidlərin biokimyəvi rolu haqqında bir çox nəzəriyyələr mövcuddursa da, lakin bu
[yun.] Bir şəxsin tərcümeyihalını yazan adam
sif. Bir şəxsin tərcümeyihalına aid olan. Bioqrafik roman
[yun.] Tərcümeyi-hal
[yun.] Canlı cisimlərin həyat və inkişafı qanunlarını tədqiq edən elm
sif. Biologiyaya aid və ya xas olan. Bioloji hadisə. Bioloji elmlər. Bioloji tədqiqat
[yun.] Biologiya mütəxəssisi, biologiya ilə məşğul olan alim
[yun.] Yer üzündə həyatın yayıldığı sahə, dünyanın orqanizmlərlə məskun olan səthi və atmosferin aşağı hissəsi
[yun. bio… və lat. stansiya] Bioloji stansiya – müəyyən yerdə yaşayan heyvan və bitkilərin biologiyasını tədqiq və bioloji fənlərin tədrisinə yardım e
[fr.] Qanadları üst-üstə yerləşdirilmiş iki qanadlı təyyarə
say. 1. 1 rəqəmi ilə işarə olunan sayın adı, miqdar saylarının ilk vahidi. Üçdən bir çıxmaq. Beşin üstünə bir gəlmək
Mürəkkəb sözlərin birinci tərkib hissəsi; məs.: birgünlük, birsaatlıq, birtərəfli, birəlli və i.a
Müxtəlif hal şəkilçiləri ilə: bir-biri ilə, bir-birinə, bir-birindən, birbirini – qarşılıq bildirir. İtlərin hürməyi, ovçuların səsləri, nökər və meht
zərf 1. Tək-tək, ayrı-ayrılıqda. [Süleyman:] De, bir-bir söylə, qulaq asım. Ü.Hacıbəyov. Anası da oğlu qazan yollara bir-bir bələd oldu
sif. Bir adam üçün, yalnız bir nəfər üçün olan. Biradamlıq yer. – Yenicə şəhərdən gətirilmiş nazik, biradamlıq çarpayılar, kürsülər iki cərgə düzülmüş
sif. Adları bir olan, eyni ada malik olan. Biradlı şeylər. Biradlı kəmiyyət
sif. Bir ailə üzvləri kimi, çox yaxın