[ər. cəvahir və fars. füruş.] köhn. Bax cavahirsatan. [Osman] diksinib başını döndərdikdə cavahirfüruşun xanımı Lidanı gördü
sif. Cavahirlə, qiymətli daşqaşla bəzədilmiş. Cavahirli kəmər. – Odur “ədalət zəncirini” boynundan asaraq, bəzəkli və cavahirli qılınca söykənmiş vəli
is. Qiymətli daş-qaş satan tacir, daş-qaş alverçisi
[fars.] 1. bax gənc 1-ci mənada. Cavan müğənni. Cavan oğlan. Cavan müəllim. – Rövşən Rüstəm kimi igid, yeniyetmə, cavan bir oğlan idi
sif. Cavan, lap cavan. Cavanca bir oğlan içəri girdi
zərf Cavan (gənc) kimi, cavana (gəncə) yaraşan tərzdə. Cavancasına hərəkət etmək
is. [fars.] Cavan qadın. Əlbəttə, əlbəttə, həyanın özü cavanəzən üçün böyük gözəllikdir. N.Vəzirov. [Telli:] Bütün kənddə heç bir cavanəzənin elə zəri
“Cavanlanmaq”dan f.is
bax cavanlaşmaq
“Cavanlaşdırmaq”dan f.is
f. 1. Daha cavan göstərmək. Bu paltar onu lap cavanlaşdırır. 2. məc. Gümrahlaşdırmaq, güc, qüvvət, enerji vermək
“Cavanlaşmaq”dan f.is
f. 1. Gündən-günə yaxşılaşmaq, cavan görünmək; özünü cavan kimi qıvraq hiss etmək; gəncləşmək. “Ay ellər!” deyirəm ürəyimdə mən; Ömür cavanlaşır ellər
sif. Həm cavanlar, həm qocalar, hamılıqla. Cavanlı-qocalı tökülüşüb gəldilər. Cavanlı-qocalı hamı da bunlara qoşulmuşdu
is. Cavan yaşlar, gənclik dövrü, gənclik (qocalıq ziddi). Əfsus, qocaldım, ağacım düşdü əlimdən; Səd heyf cavanlıq! M
[fars.] bax comərd
bax comərdlik
sif. Cavana yaraşan, cavana münasib olan. Cavanyana geyinmək
sif. və zərf [fars.] klas. Əbədi, daimi, həmişəyaşar, ölməz. Meydir ləbi, əmma bu meyin nəşəsi cavid; Güldür üzü, amma bu gülün var bəqası
[fars.] klas. Bax cavid
bax cavid. Şairim! Qəm yemə, alami-cəhan, fanidir; Cavidani yaşayış ləzzəti-rühanidir. M.Hadi
sif. dan. Uzun, arıq, uzundraz. Caydaq adam. Caydaq oğlan. – [Tahir] hələlik – deyə, gülə-gülə uzun, caydaq qıza əl elədi və sürətlə uzaqlaşdı
is. 1. Bir çox heyvan və quşların barmaqlarının qarmaqvari iti ucları. Qartal caynağı. – [Tağı:] Qaraquş da yerdə dovşanın qaçdığını, ya kəkliyin uçma
“Caynaqlamaq”dan f.is
f. Caynağı ilə tutmaq, caynağı ilə tutub götürmək
“Caynaqlaşmaq”dan f.is
qarş. Bir-birini caynaqla didmək, caynaqlarını işə salaraq birbirilə döyüşmək
sif. Caynağı olan. Bu meşədə caynaqlı bir şir şahlıq eləyirdi. S.Rəhimov. [Xan:] Gördüm ki, qapqaranlıq göylərdən qara qanadlı, qara caynaqlı əjdahala
is. [ing.] 1. Əsas hissəsi nəfəsli və zərbli alətlərdən ibarət olan orkestr. Meri səhnədədir, Meri oxuyur; Qulaqlar tutulur cazın səsindən
is. [ər.] 1. Cisimlərin bir-birini özünə cəzb etməsi xassəsindən ibarət fiziki hadisə. Eynşteynin cazibə nəzəriyyəsi
[fars.] bax cazibəli. Cazibədar gözəllik. Cazibədar mənzərə. – On doqquz-iyirmi yaşlarında olan [Südabə] cazibədar bir gözəlliyə malik idi
is. Cazibəlilik, cəzbedicilik, cazibə qüvvəsinə malik olma; lətafət. Gülgəz bütün gözəlliyi və cazibədarlığı ilə [Səmədin] qarşısında dayanıb, sehirlə
is. Cazibə qüvvəsi; insanın könlünü cəzb etmə xassəsi; cazibə, lətafət
“C” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı
is. 1. Bəzi yağlı bitkilərin yağını sıxıb çıxardıqdan sonra qalan toxumu, qalıqları. Çiyid cecəsi. Qarğıdalı cecəsi
is. xüs. Cecə doğrayan alət, maşın. // Sif. mənasında. Cecədoğrayan maşın. Cecələri cecədoğrayan maşın xırdalayır
is. Arasına yorğan-döşək və s. yığmaq, döşəməyə salmaq, ya da xalça kimi divardan asmaq üçün müxtəlif rəngli iplərdən toxunan zolaqlı, yaxud naxışlı d
is. Ərə gedərkən ata evindən qıza verilən əşyalardan ibarət hədiyyə. [Telli:] Məni yandıran cəhət burasıdır ki, İslam ikinci arvadını mənim cehizimlə
sif. Cehizi olan, özü ilə cehiz aparan (gətirən). Cehizli gəlin
is. Cehiz kimi ayrılmış, cehiz olaraq verilmiş. Cehizlik xalı. Cehizlik qablar. – Rəhmətlik qoca nənənin cehizlik qızılları torksinə doğru axır
sif. Cehizi olmayan. Cehizsiz gəlin. Toy cehizsiz, gəlin yengəsiz olmaz. (Ata. sözü). – Göydə ulduzlar; Şaxtalı buzlar: Cehizsiz qızlar; Bu balama qur
is. [ing. jam – mürəbbə] Meyvə və giləmeyvədən hazırlanan qatı mürəbbə. Alma cemi. Qaysı cemi. Pasterizə edilmiş cem
is. [ing.] Yaxalıqsız toxunma kofta, fufayka. Qırmızı cemper
is. [ing.] 1. Aristokrat cəmiyyətinin qayda-qanunlarına və əxlaq normalarına ciddi riayət edən adam. 2
is. Antilop cinsindən irigözlü, incəayaqlı, sürətlə qaçan zərif heyvan. Ceyranın qaçmağın elə gördüm, ətindən zəhləm getdi
bax ceyrangöz(lü). Ceyranbaxışlı dilbər, durnagözlü nazənin; Ömründə görməmişdir nə göz yaşı, nə ənin
sif. İti qaçan. Ceyranbasan at. – Bu ayqır Beyrəkin ceyranbasan boz atı idi. M.Rzaquluzadə
sif. İri, qəşəng gözləri olan. Göllərində ördəkləri üzərlər; Çöllərində maralları gəzərlər; Güllərindən gəlinlər tac bəzərlər; Ceyrangözlü qızları var
is. mus. Azərbaycan xalq oyun havalarından birinin adı. “Ceyranı” rəqsini adətən qadınlar ifa edir. – [Gülyaz] …ordlarını şişirdib zurnada “Ceyranı” h