is. Tez duyma, tez hiss etmə, tez başa düşmə qabiliyyəti, ayıqlıq, sayıqlıq
sif. 1. Duyma qabiliyyəti olmayan. 2. zərf Xəbərsiz, xəbəri olmadan. Kəndlilərin hamısı bir-birindən duyuqsuz halda yavaşca dedilər… Ə
“Duyulmaq”dan f.is
məch. Hiss edilmək, sezilmək, başa düşülmək. Çadırdan-çadıra qonaq gəzərdin; Yazıq! Duyulmadı sənin də dərdin
sif. və zərf Duyula bilməyən, hissedilməz; sezilə bilməyən. Ürəkdə qaldı məramım, duyulmaz oldu səsim
is. Duyma. Qaz duyuşu
is. 1. Xörəyi dada gətirmək üçün ona qatılan kəskin dadlı, şor ağ kristal maddə. Xörək duzu. □ Daş duzu – bax daşduz
is. 1. Duz və çörək. Ağsaqqal-cavan, qoca-qarı, gəlin-qız hamı əllərində duz-çörək altdan-yuxarı çıxmağa başladı
is. Quş və vəhşi heyvan tutmaq üçün alət; tələ, cələ. Tülkü iki dəfə duzağa düşməz. (Ata. sözü). // məc
is. 1. Duz istehsalatı işçisi. 2. Duzsatan
is. Duz istehsalı, duz istehsal etmə
bax duzlaq. [Yaşar:] …Kəndimizin yanında ucsuz-bucaqsız geniş düzən vardır. O, duzdaqdır. C.Cabbarlı
is. [fars.] Cəhənnəm. Duzəxə girməz sitəmindən yanan; Qabili-cənnət degil əhli-əzab. Füzuli. Gedərəm duzəxə mərdü mərdanə; Əsli budur sözün sağı, səni
is. Təbii halda çıxarılan duzu qaynadıb xörəyə işlənmək üçün yararlı hala gətirən karxana
is. İçinə duz tökmək üçün kiçik qab; nəməkdan. Duzunu dadıb, duzqabını sındırmaq yaramaz. (Ata. sözü)
is. xüs. Duz mədənlərində sal duzu qırıb çıxaran fəhlə. // Sif. mənasında. Duzqıran maşın
“Duzladılmaq”dan f.is
“Duzlatmaq”dan məch
is. 1. Duz olan yer, duz mədəni. Şoranlıq duz duzlaq kimi ağarır, acı duz qoxusu beyinləri çatladırdı
“Duzlamaq”dan f.is
f. 1. Bir şeyin üstünə duz səpmək, duz vurmaq. Xörəyi duzlamaq. Balığı duzlamaq. – …İsti tərəflərdə əti saxlamaqdan ötrü duzlayıb, qurudub hisə verirl
“Duzlandırılmaq”dan f.is
məch. Duzlu hala gətirilmək, duzlu edilmək, duzluluğu artırılmaq
f.sif. Duzlu hala gətirilmiş, tərkibindəki mineral duzun miqdarı artırılmış
“Duzlandırmaq”dan f.is
f. Duzlu hala salmaq, duzlu etmək
“Duzlanmaq”dan f.is. □ Torpağın duzlanması – torpaqda münbitliyə mane olan mineral duzların artması
1. məch. Duz vurulmaq, üstünə duz səpilmək. 2. məch. Canına duz hopdurulmaq. 3. t-siz. Duzlar əmələ gəlmək, tərkibində mineral duzların miqdarı artmaq
f.sif. 1. Duz vurulmuş, duz səpilmiş. Duzlanmış ət. 2. Saxlamaq üçün duzlu suya qoyulmuş; duzlu. Duzlanmış xiyar, kələm
“Duzlaşdırılmaq”dan f.is
məch. Duza çevrilmək, duz halına gətirilmək
“Duzlaşdırmaq”dan f.is
f. Duza çevirmək, duz halına gətirmək
“Duzlaşmaq”dan f.is
f. Duza çevrilmək, duz halına gəlmək, duz kimi olmaq; şoranlaşmaq
“Duzlatdırmaq”dan f.is
bax duzlatmaq
“Duzlatmaq”dan f.is
“Duzlatmaq”dan icb. Balıqları, əti duzlatmaq
is. İstehsalatda məhsulları duzlamaqla məşğul olan işçi, fəhlə
sif. 1. Tərkibində duz olan; şor. Duzlu göl. Duzlu su. Xəzər dənizinin ətrafında duzlu göllər çoxdur
sif. 1. Daha çox duzlu. Duzluca pendir. 2. məc. Xoşagələn, şirin, yaxşı. Duzluca söhbət
is. 1. bax duzqabı. 2. bax duzlaq
is. xüs. Bir məhlulun duzluluq dərəcəsini müəyyən etmək üçün cihaz
is. 1. Duzlu şeyin halı; şorluq. Suyun duzluluq dərəcəsi. 2. məc. Ürəyə yatmağa, xoşa gəlməyə səbəb olan xüsusiyyət; qanışirinlik, suyuşirinlilik, yap
sif. Duzlu torpaqlarda yaxşı bitən. Duzsevən bitkilər
sif. 1. Duzu olmayan, duz vurulmamış, yaxud duzu az. Duzsuz xörək. Şorba yaman duzsuzdur. 2. məc. dan
“Duzsuzlanmaq”dan f.is
bax duzsuzlaşmaq
“Duzsuzlaşdırılmaq” dan f.is