sif. anat. Qabırğaların altında olan. Qabırğaaltı ət
sif. anat. Qabırğaların arasında olan. Qabırğaarası əzələ
is. Kiçik qabırğa
sif. 1. Qabırğası olan. 2. Qabırğa kimi çıxıqları, yanları olan (qab və s.). 3. məc. Kök, ətli-canlı, yekə, dolğun, sağlam
is. dan. Uzanmış halda edilən söhbət. Gecə hava durğun və isti olduğundan, yataqlarını eyvanda yanyana döşəyərək, bir neçə saat qabırğasöhbəti etdilər
sif. [ər.] 1. İstedadlı, qabiliyyətli, hər şeyi tez qavrayan zehinli, zəkalı. Qabil uşaq. Qabil tələbə
is. [ər.] 1. İstedad, fitri zəka; bir şeyi tez qavrama, tez mənimsəmə bacarığı. Musiqiyə qabiliyyət. Onun riyaziyyat elmlərinə qabiliyyəti böyükdür
sif. 1. Qabiliyyətli, istedadlı, bacarıqlı, zehinli. Qabiliyyətli uşaq. Qabiliyyətli tələbə. Qabiliyyətli usta
sif. Qabiliyyəti, istedadı, bacarığı olmayan; istedadsız, bacarıqsız. Qabiliyyətsiz adam. – [Kor kişi] … günəşin işığına baxa bilməzdi
is. Qabiliyyəti, istedadı, bacarığı olmama; istedadsızlıq, bacarıqsızlıq. Bu işdə onun qabiliyyətsizliyi meydana çıxdı
“Qabilləşmək”dən f.is
f. Daha da qabil olmaq, qabiliyyəti, istedadı, bacarığı artmaq. // Məharətli olmaq, ustalaşmaq, kamilləşmək
is. Qabil olma; istedadlılıq, bacarıqlılıq, mahirlik. [Növrəstə:] Yox, qabillikdə iş yoxdur. Mollaxanada köhnə qayda ilə, köhnə əlifba ilə dərs verird
is. dan. Yarpağının içində süd kimi ağ maye olan bir bitki; qabsındıran, kasasındıran
is. Qulpsuz və ya qulplu qapağı olan kiçik qazança. □ Qablama qazan – kip qapağı olan qazança. [Qoçu Heybətin] çox gülünc görünüşü vardı
“Qablamaq”dan f.is
f. 1. Qoymaq, kip qoymaq. Qazanın qapağını qablamaq. 2. Yerbəyer etmək, yerləşdirmək; qayda ilə bir şeyin içinə qoymaq, yığmaq
“Qablanmaq”dan f.is
məch. 1. Qoyulmaq, kip yerləşdirilmək. Paltarlar çamadanlara qablanmışdır. 2. Kobudcasına bir şey üzərinə üzüqoylu düşmək, sərilmək
“Qablaşdırılmaq”dan f.is
məch. Yerbəyer edilmək, qayda ilə yerləşdirilmək, bir şeyin içinə qoyulmaq
“Qablaşdırmaq”dan f.is
f. bax qablamaq 2-ci mənada. Novruzqulu evə qayıdıb arvada deyərdi ki, tez ol, tədarük gör, avadanlığı qablaşdır, arabalar indi gələr… H
“Qablaşmaq”dan f.is
f. Qaba yerləşmək, yerbəyer olmaq
“Qablatdırmaq”dan f.is
icb. Üçüncü şəxs vasitəsilə qablatmaq
“Qablatmaq”dan f.is
icb. Qablama işi gördürmək
bax qabqıran
is. dan. Düşmən, zidd, əks, müxalif. Dost dost ilə qac olmaz; Bir tikəylə ac olmaz. Aşıq Ələsgər. □ Qac düşmək (olmaq) – düşmən olmaq, zidd olmaq, çək
is. məh. Yer sulamaq üçün ayrılan kiçik arx. Gəl yoldaş, çalışaq, eyləyək birlik; Arada xəndək, qac daha olmasın
sif. Çox işlənmək nəticəsində çalaçuxur bir hala düşmüş. Qaca yol
“Qacımaq”dan f.is
f. Quruyaraq yığışmaq, bürüşmək (yaş ağac və s.)
“Qacınmaq”dan f.is
f. Qollarını geriyə qanıraraq, döşü qabağa verib dərin nəfəs almaq; gərnəşmək
f. dan. Zidd olmaq, düşmən olmaq
is. dan. Zidlik, düşmənlik
bax qaçaqaç
zərf Qaçaraq, yüyürə-yüyürə, yüyürərək. Qaça-qaça gəlmək. – [Əşrəf:] Salatının qaça-qaça onlara yaxınlaşdığını görüb susdu
sif. 1. Çox bərk qaçan, itigedən, yerişi sürətli olan (at və s.). Məstan bir qaçağan ahuya dönüb, indi kəməndə gəlmir
is. 1. Qaçmaq xasiyyəti. Dovşan qorxaqlıq, qaçağanlıq əlamətidir. Ə.Vəliyev. 2. Ürkəklik, adamayovuşmazlıq
is. 1. Çarlıq dövründə: hökumətin zülm və ədalətsizliyinə dözməyərək, həbsdən və ya sürgündən qaçan adam
is. Yolkəsən, qaçaq, quldur. Karvan gedir, yolda qaçaq-quldur qabağını kəsir… Çəmənzəminli
sif. Bir təhlükə üzündən, yaxud başqa bir səbəbə görə qorxuya düşüb, kütləvi surətdə qaçma. Birdən qaçaqaç düşdü; dedilər naçalnik gəldi
is. köhn. Qaçaq mal gətirməklə məşğul olan adam. [Hacı Qara:] Hamısına tövbələtmə verrəm ki, dəxi heç qaçaqçının qabağını kəsməsinlər! M
is. Qaçaq mal gətirməklə məşğul olma; qaçaqçının işi, peşəsi. □ Qaçaqçılıq etmək – 1) qaçaq mal gətirməklə məşğul olmaq; 2) quldurluq etmək
is. 1. Quldurluq. [Bahadır:] Görünür, çoxusu aclıqdan qaçaqlıq edir. N.Nərimanov. [Hacı Murad:] Sənin yediyin … oğurluqla, qaçaqlıqla, yetimin malını
bax qaçaqçı. Bir gün [Əhməd] qaçaqmalçı Məşədi Cavadın qızını istədi, fəqət rədd cavabını aldı. B.Talıblı