“Qamarlanmaq”dan f.is
məch. 1. Tez və qaba surətdə qapılıb götürülmək. 2. Tutulmaq, yaxalanmaq
“Qamarlaşdırmaq”dan f.is
qarş. Hərə bir tərəfdən qamarlamaq
“Qamaşdırmaq”dan f.is
f. 1. Dişləri kəsməz və uyuşmuş bir hala salmaq (turş şey haqqında). Göyəm (alça) dişlərimi qamaşdırdı
sif. Qamaşmış halda olan (göz və diş haqqında)
“Qamaşmaq”dan f.is
f. 1. Turş bir şey dişləməkdən, yaxud dişə dəyməkdən kəsməz və uyuşmuş bir hala gəlmək. Alçadan dişlərim qamaşdı
[isp.] Qızdırma ağcaqanadlarını tələf etmək məqsədi ilə şirin su gölməçələrinə buraxılan çox kiçik balıq cinsi
is. Heyvanları vurmaq, yaxud hürkütmək üçün bir ağacın ucuna bağlanmış ip, dəri və s.; şallaq, qırmanc
“Qamçılamaq”dan f.is
f. 1. Qamçı ilə vurmaq. Atları qamçılamaq. – Heyvanı rahat qoymayıb qamçıladım. S.S.Axundov. Şirəli çiynindəki tüfəngi doldurdu, atı bərk qamçıladı
“Qamçılanmaq”dan f.is
məch. 1. Qamçı ilə vurulmaq, döyülmək. 2. məc. Bərk tənqid olunmaq, ifşa olunmaq. Bu əsərdə olduğu kimi cahil şeyxlərin təəssüb və şarlatanlığı heç bi
icb. Qamçı ilə döydürmək
cəm zool. Təkhüceyrəli ibtidai heyvanlar; əsasən şirin sularda yaşayan və qamçıya oxşar hərəkət orqanı olan mikroskopik heyvanlar
is. [ər.] 1. Boy, boy-buxun, qədd. Der idim qamətinə sərv, vəli özgə imiş. Füzuli. Qamətin tək heç bir qamət biçilməz
sif. Boylu-buxunlu, təndürüst, sərrast bədəni olan. Rəşid … sadə geyimli, qamətli bir qızın ardınca düşüb heç yana baxmadan tələsik gedir, özünü ona y
is. 1. Sulaq yerlərdə bitən uzun, içiboş gövdəli, buğumlu bir bitki; qarğı. Görürsən on üç yaşında bir uşaq nə qədər ki, qamışdan at qayırıb, minib kü
is. zool. Əsasən qamışlıq yerlərdə yaşayan kiçik bir quş
is. Çoxlu qamış bitən yer. [Heydər bəy:] …Gərək qıraqdan uzaqlaşaq, qamışlıqda gizlənək. M.F.Axundzadə
is. Xarrat işləri zamanı yerə tökülən nazik taxta – talaşa. …Sarı əlinə düşən çör-çöpü, qamqalağı, çır-çırpını samovara atır
is. dan. Nizamsız bir halda boşaldılıb, bir-birinin üzərinə tökülmüş şeylər
[yunan əlifbasının 3-cü hərfinin adı] 1. mus. Bir yaxud bir neçə oktava daxilində qalxan, yaxud enən səslərin ardıcıl sırası
“Hamı” sözünün qədimi forması. Qamu bimarinə canan dəvayi-dərd edər ehsan; Neçün qılmaz mənə dərman, məni bimar sanmazmı? Füzuli
is. [ər. əsil mənası “dəniz, dərya”] Böyük lüğət kitabı; ensiklopediya
is. 1. Orqanizmin damarlarında dövr edib, onun bütün hüceyrələrinin qidalanmasını və maddələrin mübadiləsini təmin edən qırmızı maye
is. Çox ağır, əziyyətli, yorucu, gərgin iş nəticəsində bərk tərləmə. Su gəlir lülə-lülə; Yar gəlir gülə-gülə; Əlində güllü dəsmal; Qan-tərin silə-silə
is. Göz yaşı, ağlama, yas. □ Qan-yaş axıtmaq (tökmək) – çox ağlamaq, çox kədərli olmaq, çox təəssüflənmək, yasa batmaq
zərf Bilə-bilə, qəsdən. Sözü qana-qana dur; Çəkin, yana-yana dur; Daha məni görməzsən; Sızla, yana-yana dur! (Bayatı)
is. 1. Düşüncə, şüur, anlaq. Amma mənim qanacağıma görə, sizin kitabınızda olan məlumat məhz Avropa və Rusiya mənbəyindən əxz olunmuşdur
sif. Qanacağı olan, mərifətli, şüurlu, düşüncəli, anlaqlı; ədəbli, nəzakətli. Qanacaqlı adam. Qanacaqlı uşaq
is. Mərifətlilik, düşüncəlilik, anlaqlılıq; ədəblilik, nəzakətlilik
sif. Qanacağı olmayan, düşüncəsiz, mərifətsiz, anlamaz, ədəbsiz. Qanacaqsız adam. Qanacaqsız hərəkət
is. Düşüncəsizlik, mərifətsizlik, anlamazlıq, ədəbsizlik, nəzakətsizlik; düşüncəsiz hərəkət
is. 1. Quşlarda və cücülərdə uçmaq orqanı. Quş qanadı. Qanad açıb uçmaq. Göyərçinin qanadı. Milçəklər qanadlarında, xortumlarında və ayaqlarında külli
“Qanadlandırmaq”dan f.is
f. Ürəkləndirmək, ruhlandırmaq, cürətləndirmək, ruh vermək
“Qanadlanmaq”dan f.is
f. 1. Qanad çıxarmaq, qanadı çıxmaq, pərvazlanmaq. Çəyirtkə qanadlanınca qabağını almaq çətin olur. 2
f.sif. Qanad çıxarmış, uçacaq hala gəlmiş, pərvazlanmış; pərvaz. Qanadlanmış quş. // Obrazlı təşbehlərdə
sif. 1. Qanadı olan, qanad çıxarmış. Qanadlı qarışqa. – Bir az keçmədən qırmızı qanadlı arılar qocanın başı üstünə qalxdı
is. məh. bot. Müxtəlif növləri olan ot-bitki
sif. 1. Qanadı olmayan, qanad çıxarmamış, yaxud qanadı qırılmış. Qanadsız arı. – Qanadsız bir quşa bənzər; Gənclik, yoxsa şux xəyalı
is. Qan damarlarından qanın dışarıya çıxıb axması. Yaralı qanaxmadan tələf oldu
is. tib. Müalicə məqsədi ilə bədəndən qan axıtma
“Qanamaq”dan f.is
f. Dərinin yaralanması, zədələnməsi və s. nəticəsində damardan qan çıxmaq, qan axmaq, qan sızmaq. Əli qanamaq
f. Qanamasına səbəb olmaq