is. [ər. mir və fars. ab] tar. Keçmişdə Şərq ölkələrində suvarma işlərinə nəzarət edən şəxs. [İskəndərzadə:] Mən mirabı çağırtdırmışam
is. [fr.] Sarı gavalı növü
is. köhn. Mirabın vəzifəsi, işi. Əhməd də kənddə mirablıq vəzifəsini ona tapşırmağı vəd etdi. B.Talıblı
is. [fars.] tar. Qədim zamanlarda padşahın, xanın baş mehtəri; mehtərbaşı. Şurişin əvvəlimci səbəbi məzul miraxur idi ki, küçədə köhnə xəzinədara rast
is. köhn. Polkovnik. Jandarm onbaşısı mətbəəyə girdi, vəziyyəti jandarm miralayına xəbər verib yenə də bayıra çıxdı
is. [ər.] 1. Ölən adamdan sonra varislərə qalan mal, mülk və s. Miras bölgüsü. Miras çatmaq. – Ağca xanım evində həmişə ata mirası deyib əzizlədiyi pi
is. bot. Yeməli, yabanı bitki
is. [fars. mir və ər. qəzəb] Cəllad. Məmurbaşı mirqəzəb kimi bir də adamları gözdən keçirdi… S.Rəhimov
is. [fars.] bax inci 1-ci mənada. Mirvari dənəsi. Üç sap mirvari. Mirvari boyunbağı. – Sıçrayarkən işıldayar damcılar; San saçılar mirvaridlər, incilə
sif. Mirvarisi olan, mirvari ilə bəzənmiş. Mirvarili sırğa
is. [fars. “əmirzadə”nin ixtisarı] 1. tar. Şəxs adlarından sonra gəldikdə şahzadəlik, əvvəl gəldikdə isə rütbə bildirir; məs
is. Yazı-pozu işi ilə məşğul olma; mirzə vəzifəsi; katiblik. Qəhrəmanı heç bir dəftərxanada mirzəliyə götürmürdülər
is. mus. Ağır-ağır oynanılan Azərbaycan xalq rəqsi və bu rəqsin havası. Mirzəyi çalmaq. – Məşədi İbad mirzəyi havasını oynayır
is. 1. Özlü və döyülə bilən qırmızımtıl metal – kimyəvi element. Mis mədəni. Mis külçəsi. 2. Bu metaldan düzəldilmiş
is. [ər.] 1. Həll edilməsi üçün rəqəmlər üzərində bəzi əməliyyat tələb edən riyazi ifadə. Misalları həll etmək
sif. Adətən sözün əvvəlində gəlib, “oxşayan”, “bənzəyən”, “bənzər”, “kimi” mənası verir. Şirmayı həmişə atasını çəkic altında döyülməkdən bərkiyən pol
sif. Mis əritmək üçün olan. Misəridən soba
is. [fars.] Misdən müxtəlif qablar qayıran usta. Əlli qədəm bir-birindən aralı böyük misgər kürəsi və bu kürəyə münasib bir körük nəsb olub
is. Misgər sənəti, işi, peşəsi. Misgərlik eləmək
sif. Misli, tayı-bərabəri olmayan, müqabili, əvəzi olmayan; nadir. Misilsiz gözəl. – Həyətimdə səfalı bir bağ salacağam mən; Yurdumda bir misilsiz bağ
cəm, tar. Misrin əsas əhalisini təşkil edən xalq
is. [ər. misir və fars. …şünas] Misirşünaslıq mütəxəssisi
is. Qədim Misrin tarixini, dilini, iqtisadiyyatını, incəsənətini və s. öyrənən elmlərin məcmusu
sif. [ər.] 1. Fağır, biçarə, bədbəxt, yazıq. Leyli! – dedi, verdi cani-şirin; Ol aşiqi-biqərarü miskin
zərf Fağır-fağır, yazıqyazıq, aciz halda. Miskin-miskin gəzmək. Miskin-miskin baxmaq
“Miskinləşmək”dən f.is
f. Miskin hala düşmək; fağırlaşmaq, acizləşmək, əlindən heç bir şey gəlməmək. Məğrur sərkərdə özünün miskinləşmiş ordusu ilə bərabər müqəddəs rus torp
is. Fağırlıq, bədbəxtlik, biçarəlik, yazıqlıq, acizlik, düşkünlük. Yetər, miskinlik yetər; Qalx! Oyan, oyan, oyan!… H
is. [ər.] Təxminən 4,26 qrama bərabər köhnə çəki vahidi. [Hacı Kərim:] Bir misqal ondan bir batman misə vurub xalis gümüş olur
is. [ər. misqal və fars. tərazu] Qızıl, qaş-daş və başqa qiymətli şeyləri çəkmək üçün kiçik dəqiq tərəzi
misqalı tirmə – keçmişdə qiymətli, zərif tirmə növü. Bəyin anası əyninə misqalı tirmədən don geyərdi
is. bot. Qalınqabıqlı üzüm növü
sif. Saylarla işlənərək, bir şeyin neçə misqal ağırlıqda olduğunu göstərir. 4 misqallıq üzük
is. [ər.] 1. Bənzər, oxşar, tay. Bunun misli ola bilməz. – Hüsn içində görməmiş mislin fələk; Bunca dövranı ki, dövran eyləmiş
“Misləmək”dən f.is
f. Metal şeylərin üzünü mislə örtmək; mis çəkmək. Borunun üzünü misləmək
is. [ər.] Mıx. …Mən elə pis uşaq görmüşəm ki, əlinə mismarı, ya bıçağı alıb divarları cızıb xarab eləyir
“Mismarlamaq”dan f.is
f. Mismar vurmaq, mismar vurub bərkitmək; mıxlamaq. [Camal] yeşiyin qapağını qoyub bərk-bərk mismarladı
“Mismarlanmaq”dan f.is
məch. 1. Mismar vurulmaq; mismarla vurulub bərkidilmək; mıxlanmaq. 2. məc. Bağlanmaq. O gündən etibarən hamamın qapısı mismarlandı, önünə zibil tökülm
is. [ər.] Şerin ayrılıqda götürülmüş bir sətri. Qəzəldən iki misra demək. Şerin misrası. – Xanqızı … Vaqifin hər misrasından doğan atəşi göz yaşları i
is. Adətən saylardan sonra gələrək şerin neçə misradan ibarət olduğunu bildirir. 20 misralıq şeir. – Mən dörd misralıq şerimdə, uzun zamanlar mələkəni
sif. [ər.] köhn. Yoluxucu, keçici, sirayətedici. Misri xəstəliklər. – Yazırsan bu naxoşluq misri naxoşluq kimi bir şeydir və ilaax… C
sif. Misirə məxsus. Misirə mənsub. // Misirli. ◊ Misri qılınc – Koroğlunun qılıncına verilən ad. Misri qılınc hamayıldı belində; Geyər hər vaxt al-qum
[ing. miss] İngiltərə və Amerikada ərə getməmiş qadın (adətən ad və ya familiyanın əvvəlində işlədilir)
[fr. missionnaire, əsli lat.] Xristian olmayan əhali arasında xristianlığı yaymaq üçün xristian kilsəsi tərəfindən göndərilən şəxs
is. Missionerin gördüyü iş, fəaliyyəti
is. [lat.] Vəzifə, borc