is. 1. Yanan bir şeydən çıxan qazlar; atəş. Odu söndürmək. Odda yanmaq. Odda qızdırmaq. Kömür odu. // məc
1. top. Alovla yanan od. Qaranlıqda od-alov görünür. 2. məc. is. və sif. Zirək, diribaş, çevik, bir yerdə qərar tapmayan, nadinc (əsasən uşaq haqqında
top. Ocaq, tonqal, soba və s. Kür qırağı, Qarayazı, göy çəmən; Qoşa palıd, tüstülənən od-ocaq! S.Vurğun
bax od-alov. [Məşədi Müslüm:] …Demə qız od-yalov imiş. Mir Cəlal
is. [yun.] ədəb. Lirik şeir və musiqi janrı
Otaq. Zeynal geniş bir şüşəbəndi keçib yemək odasına girdi. S.Hüseyn. Teatrın aktyor və aktrisaları qabağımıza çıxıb bizi teatrın qonaq odasına dəvət
is. köhn. Keçmişdə mehmanxanalarda, karvansaralarda və s.-də otaqlara baxan və onların açarlarını saxlayan adam
sif. xüs. Yüksək hərarətə davam gətirən. Odadavamlı gil. Odadavamlı kərpic
is. xüs. Odadavamlı şeyin xassə və keyfiyyəti. Gilin odadavamlılığı
sif. xüs. Yüksək hərarətə davam gətirməyən. Odadavamsız kərpic
is. xüs. Oda davamı olmayan şeyin xassə və keyfiyyəti
[fr. eau de Cologne – Köln şəhərinin suyu] Kosmetik maddə kimi işlədilən ətirli, spirtli məhlul. Odekolon şüşəsi
sif. Odekolon vurulmuş, odekolon səpilmiş. Odekolonlu yaylıq
is. Od düşüb alışan, yanan yer, habelə oradan qalxan alov. // Yanıb sönmüş yer, yanmış bir yerin izi
“Odlamaq”dan f.is
f. 1. Od vurub yandırmaq, yanğın törətmək. Ocağı odlamaq. Tonqalı odlamaq. // Alışdırmaq, yandırmaq. [Hüseynəli əmi] …dəri kisənin içərisindən çaxmağı
“Odlandırılmaq”dan f.is
məch. Od vurub yandırılmaq, yanğın törədilmək. Taya odlandırıldı. // Alışdırılmaq, yandırılmaq. Papiros odlandırıldı
“Odlandırmaq”dan f.is
bax odlamaq. Siqareti odlandırmaq. Tonqalı odlandırmaq
“Odlanmaq”dan f.is
qayıd. 1. Yandırılmaq, yanğın törədilmək. Evi odlanan mən, əli kösövlü sən. (Ata. sözü). // Od düşüb yanmaq, alışmaq, alışıb-yanmaq
sif. 1. Odu olan; yanar, alovlu, közərən. Odlu ocaq. – Çox zaman qurduğum tələdəki quşlar yerinə gözlərimə anamın dəhşətlə təsvir etdiyi əllərində odl
sif. və zərf 1. Gərgin, şiddətli, dəhşətli, qızğın. …Hər yerdə odlu-alovlu vuruş gedir, nəriltili-gurultulu atışma kəsmək bilmirdi
zərf Ehtirasla, hərarətlə, qızğın surətdə. Odlu-odlu [Rüstəm Mayaya] bildirdi ki, hər yerdə və hər zaman kişinin borcu qadına hörmət etməkdir, ona qul
is. 1. Samovar, soba və s.-də od yanan hissə. Lampanın odluğu. – Odluq içərisinə doldurulmuş ulas ağacının mis kimi möhkəm kömürləri qıpqırmızı qızarı
sif. İçərisindən od çıxan. Odpüskürən dağ (vulkan)
is. Yanar maye saçan odlu silah. Xüsusi ağır mina və odsaçan batareyalar, ağır top və tanklar gətirildi
is. Yanğını söndürmək üçün xüsusi cihaz. [Zabit soldatları:] Tez şlanqları alın, odsöndürəni! Tez olun, tez! S
is. 1. Yandırmaq üçün kəsilmiş və doğranmış ağac parçası; ağac yanacağı. Yaş odun. Doğranmış odun. – Odunlar alışıb çıtırtı ilə yanmağa başlayanda bir
is. Ağacın, yaxud kolun qabıq altında olan ən sıx, bərk hissəsi
“Oduncaqlaşmaq”dan f.is
bax odunlaşmaq
is. Meşədən odun doğrayıb satmaqla məşğul olan adam. Gedər odunçu meşəyə, ağac qırar, odun kəsər. A.Səhhət
is. Odunçunun işi, peşəsi, odun doğrayıb satma işi. [Qurban:] Axırda əlacım kəsildi, başladım odunçuluğa
bax odunluq 2-ci mənada
is. zool. Ağacların, kolların qabıq və oduncağını yeyən böcək və onun sürfəsi
1. sif. Odun qırmaq üçün işlədilən, odun doğramağa məxsus. Əhmədin arvadı Nisə götürüb odunqıran baltanı üz qoydu meşəyə
“Odunlaşmaq”dan f.is. …Fosfor gübrəsi meyvələrin inkişafını, kalium gübrəsi isə zoğların inkişafını və vaxtında odunlaşmasını təmin edir
f. 1. Bərkiyib ağaca dönmək; oduncaqlaşmaq (bitkilərin zoğları haqqında). 2. məc. Keyləşmək, hissizləşmək, oduna dönmək
sif. 1. Odun üçün yarayan, odun kimi kəsmək üçün ayrılmış. Odunluq ağac. 2. Odun saxlanılan yer, odun anbarı
bax uf. [Əsgər Cahana:] Of, ay xala! Yenə bilmədin nə istəyirəm?… Ü.Hacıbəyov. Of, həyat nə qədər şirindir
is. [lat.] Restoranda, aşxanada xörək paylayan
[ing. offset] Çap üsulu: bu üsulda çap qəlibi üzərindəki rəng (şəkil) rezin lövhəyə, oradan da kağız üzərinə köçürülür
[yun. oftalmos – göz və logos – elm, nəzəriyyə] Göz xəstəlikləri və onların müalicəsi üsullarından bəhs edən elm
is. Körpə, südəmər keçi balası; çəpiş. Analarını əmməsinlər deyə quzuları, oğlaqları bir ağıla doldururdular
is. 1. Kişi cinsdən olan uşaq. Uşaqlarından biri oğlandır, ikisi qız. – [Arvad:] Aradan bir az keçdi, Allah vurdu, mənə bir oğlan da verdi
“Oğlan”dan oxş. Oğlancığaz bərk xəstədir
is. Kiçik oğlan uşağı