is. köhn. Türkiyə və İranda yüzbaşıdan sonra gələn zabit rütbəsi. [Ağa Kərim xan:] Sərbazlar gəlin, minbaşılar gəlin, pulum tapılmasa, bu boğazımdan ö
is. [ər.] Məscidlərdə: vaizin, xətibin çıxıb vəz, xütbə oxuduğu pilləli kürsü. [Yaşlı kişi:] Şeyx Yəhya minbərə qalxıb moizəsini başladı
sif. Ancaq min, yalnız min. Mincə manat pul. // Bəzən təyin etdiyi sözə böyüdücülük çaları verir. Niyə bəyənmirsən, mincə manat pul vermişəm
sif. Yalançı
“Mindirilmək”dən f.is
məch. 1. Oturdulmaq, əyləşdirilmək (miniyə). Vaqona mindirilmək. Ata mindirilmək. 2. Yerləşdirilmək, üstünə qoyulmaq
“Mindirmək”dən f.is
f. 1. Oturtmaq, əyləşdirmək (miniyə). Təyyarəyə mindirmək. Arabaya mindirmək. – …Yusif Sərracı mindirdilər ata… M
[fr. mineral] 1. Yer qabığının tərkibinə daxil olan və faydalı qazıntı kimi istifadə edilən təbii kimyəvi birləşmə və ya element
“Minerallaşdırılmaq” dan f.is
məch. 1. Mineral birləşmələrə çevrilmək (üzvi maddələr haqqında). 2. Mineral duzlarla doydurulmaq
“Minerallaşdırmaq” dan f.is
f. 1. Üzvi maddələri minerala və ya mineral birləşmələrə çevirmək (üzvi maddələr haqqında). 2. Mineral duzlarla doydurmaq
1. “Minerallaşmaq”dan f.is. 2. Üzvi maddələrin minerala, mineral birləşmələrə çevrilməsi. Bitkilərin minerallaşması
f. Minerala, mineral birləşməyə çevrilmək (üzvi maddələr haqqında)
[fr. mineral və yun. logos] Minerallardan bəhs edən elm
sif. Mineralogiyaya aid olan, mineralogiya ilə əlaqədar olan. Mineraloji xüsusiyyət. Mineraloji tərkib
[fr. mineral və yun. logos] Mineralogiya mütəxəssisi
sif. oxş. Kiçicik, xırdaca. Uşağın mini-mini ağzı. – …Azad və asudə yaşayaraq mini-mini balaları oxudardım
[ital. miniatura, əsli lat.] 1. Qədim əlyazmalarında, kitablarda incə, rəngli şəkil və ya bəzəkli iri hərf (yazı)
is. Miniatür rəssamı
is. İncəlik, zəriflik, kiçiklik, balacalıq
is. At minən, ata minib gedən; süvari. At minicisini tanıyar. (Ata. sözü). At naşı minicini üstündə saxlamaq istəmirdi
is. zool. Bitkilərə zərərverici bir cücü. …Pambıq, taxıl, bağ və bostana zərər verən cücülərdən nümunə olaraq pambıq sovkasını, minicini, faydalı cücü
is. Mahir at minmə bacarığı. [İlyas:] Tərlan kimi coşqun məzaclı bir köhləni isə yalnız minicilik sənətkarlığının zirvəsində duran tək-tək adamlar min
is. 1. Bir yerə getmək üçün nəqliyyat vasitələrinin birinə minmiş adam. Ancaq tək-tük üstüörtülü faytonlar içində miniklər görünür
1. sif. Min il müddətində olan, min il davam etmiş. Minillik ədəbiyyat. 2. is. Min ildən ibarət zaman, dövr
“Minilmək”dən f.is
“Minmək”dən məch. Yaxşı atdır bədöv at; Minilməyə bədöv at; İgidi cavan saxlar; Əsil arvad, bədöv at
sif. [lat.] Başqaları sırasında ən kiçik, ən az, ən xırda (maksimal əksi). Minimal miqdar. Minimal dərəcə
[lat.] 1. Ən kiçik miqdar, ən az miqdar (maksimum əksi). Minimum temperatur. 2. Hər hansı bir sahədə lazım olan bilik və ya tədbirlərin məcmusu
sıra s. Doqquz yüz doxsan doqquzuncudan sonra gələn say. Mininci səhifə
is. Minmə, minmə tərzi
“Minişmək”dən f.is
qarş. Bir vaxtda, birgə miniyə oturmaq, yaxud bir-birini basaraq, itələyərək minmək. Minişdilər ata, çərkəzlər oldular qıvraq
cəm Qərbi Gürcüstanda yaşayan, keçmişdə ayrıca etnik qrup təşkil edən gürcülər
sif. Sayı minlərlə olan (bir şeyin sayca çoxluğunu bildirir). Minlərcə adam. – Kəndin qabağındakı çayaşağıda elə bil minlərcə adam səs-səsə verib car
sif. Min vahidlə ölçülən. Minlik lampa
“Minmək”dən f.is
f. 1. At və ya başqa minik heyvanının üstünə qalxmaq, oturmaq. At minib cıdıra çıxmaq, tüfəng atmaq. [Kiçikbəyim] üçün təbii bir ehtiyac kimi idi
is. [ər.] Edilən hörmət və yaxşılığa qarşı daxilən duyulan borcluluq hissi, özünü borclu bilmə. ◊ Minnət çəkmək – 1) hörmət və yaxşılıq qarşısında özü
is. [ər.] dan. Ayağa düşüb xahiş etmə; xahiş, yalvarış, rica. □ Minnət-sünnət etmək – ayağa düşərək xahiş etmək, yalvarmaq
is. Özgə üçün başqasından bir şey xahiş edən, minnət edən. [Sona] qapısına gələn bir çox elçiləri, minnətçiləri boş yola saldı
is. Minnətçi olma, vasitəçilik etmə; vasitəçilik
sif. [ər. minnət və fars. …dar] 1. Birindən gördüyü yaxşılığa qarşı mütəşəkkir olan, minnətə qarşı özünü borclu hiss edən, yaxşılıq bilən, razılıq edə
1. is. Göstərilən diqqətə, edilən yaxşılığa qarşı razılıq, məmnunluq hissi; təşəkkür. Yarməmmədin ürəyində Kəngərliyə qarşı minnətdarlıqdan başqa bir
sif. Minnət qarşısında, minnətlə edilən, özünə borclu etmək üçün edilən; təmənnalı. Minnətli plovdansa, minnətsiz pendir-çörək yaxşıdır
sif. və zərf Minnəti olmayan, minnət qoymayan, əvəzində heç bir şey istəməyən, minnət güdməyən. Ömrümə rövnəq verən, minnətsiz minnət çəkən, ağrıma dö
[rus.] bax minaatan. Minomyot atəşi. Minomyot atmaq