BİTMƏK₂

f. Yetişmək, çıxmaq, cücərmək. Bu yerlərdə çoxlu fındıq bitir.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BİTMƏK nəticələnmək — yekunlaşmaq
  • BİTMƏK yetişmək — cücərmək — göyərmək — çıxmaq
  • BİTMƏK qurtarmaq — tamamlamaq — tükənmək
  • BİTMƏK sağalmaq — bitişmək
  • BİTMƏK I BİTMƏK, YETİŞMƏK II bitmək bax qurtarmaq 2

Omonimlər

  • BİTMƏK BİTMƏK I f. Tamam olmaq, başa çatmaq. Səd şükür ki, qış tükəndi, bitdi; Novruz gəlib, bahar yetdi (A

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • BİTMƏK BİTMƏK – QURUMAQ Ot kökü üstə bitər (Ata. sözü); Bir damcıya möhtac idim; Qurumuşdu bağça-bağım... (Şəhriyar)
BİTMƏK₁
BİTMƏYƏN

Digər lüğətlərdə