DÖYÜŞKƏN

sif.
1. Davakar, vuruşqan, savaşqan. Döyüşkən adam. Döyüşkən xoruz. – [Səttar:] Özü arıq bir oğlandır.
Amma bilirsən necə döyüşkəndir? P.Makulu.

2. məc. Mübariz, qorxmaz, cəsarətli. [Dilbər:] Sizi isə, Gülüş, indi mən çox gözəl anlayıram.
Mən də qorxaq deyiləm, yaman da döyüşkənəm. C.Cabbarlı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • DÖYÜŞKƏN döyüşkən bax mübariz
  • DÖYÜŞKƏN mübariz — qorxmaz — cəsarətli
  • DÖYÜŞKƏN davakar — vuruşqan — savaşqan

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • DÖYÜŞKƏN DÖYÜŞKƏN – QORXAQ Mən də qorxaq deyiləm, yaman da döyüşkənəm (C.Cabbarlı). DÖYÜŞKƏN – SAKİT Özü arıq bir oğlandır
DÖYÜŞƏN
DÖYÜŞKƏNLƏR
OBASTAN VİKİ
Döyüşkən qartal
Döyüşkən qartal (lat. Polemaetus) — heyvanlar aləminin xordalılar tipinin quşlar sinfinin qırğıkimilər dəstəsinin qırğılar fəsiləsinə aid heyvan cinsi.
Düyməli döyüşkən
Adi döyüşkən qartal
Adi döyüşkən qartal (lat. Polemaetus bellicosus) — heyvanlar aləminin xordalılar tipinin quşlar sinfinin qırğıkimilər dəstəsinin qırğılar fəsiləsinin döyüşkən qartal cinsinə aid heyvan növü.

Digər lüğətlərdə