DEDUKSİYA

[ lat. ] mənt. Mühakimə prosesində ümumi müddəalardan xüsusi nəticəyə gəlmə; hər hansı bir ümumi fikirdən məntiqi yolla yeni müddəa çıxarma (induksiya əksi). Deduksiya üsulu.
DEDİRTMƏK
DEDUKTİ́V
OBASTAN VİKİ
Deduksiya
Deduksiya (ing. Deduction; lat. deuctio) — əldə etmə, hasil etmə, çıxarma. Latın mənşəlidir. Əsas mühakimə (əqli nəticə) üsullarından və tədqiqat metodlarından biri. Deduksiya öz metodoloji üslubuna görə induksiyadan fərqlənir. İnduksiyanın əksidir, mühakimə prosesində ümumi müddəalardan xüsusi nəticə çıxarmaq, hər hansı bir ümumi fikirdən məntiqi yola çıxmaq, prinsip yaxud təklif ortaya qoymaq. Deduksiyaya sadə misal olaraq aşağıdakı mühakiməni göstərmək olar: "Bütün adamlar ölümə məhkumdur. Sokrat adamdır. Onda Sokrat olümə məhkumdur".

Digər lüğətlərdə

аранжиро́вщица инсцениро́вщик килоба́йтовый обеля́ться преткнове́ние пряди́льня алхими́ческий раздвои́ть скребёт на се́рдце среди́нный су́мка бренный сглезко bran depicture dreadnought hackney-coach quack grass respiration silver bell tree быстротечный операционный подсознание полжизни утолять