1. Canı olan, canlı, sağ, yaşayan (ölü ziddi).
Diridir, ölməmiş Simon hala; Ona fürsət verərmiyim?
// Öldürülməmiş, başı kəsilməmiş, canı çıxmamış. Diri quş. Diri balıq.
– [Quşu] diri (z.) saxlamaq niyyəti ilə üsulluca çantaya salıb Eldarın yanına qayıtdı.
□ Diri etmək – diriltmək, yaşatmaq, əbədiləşdirmək.
Təəccüb budur ki, mərhum Molla Vəli Vidadinin … asar və əşarından və tərcümeyi-halından bixəbərdirlər və onun adını diri etməyə əsla hümmət və qeyrət göstərməyirlər.
// İs. mənasında. Ölülər elə bilirlər ki, dirilər halva yeyir. ( Ata. sözü ).
Demək olmaz dirilərtək yatıb, əlbət, duracaq; Ölülər yatmağıdır, yox buna payan, ölüb… ə!
Diri qalmaq – yaşamaq, ölməmək, var olmaq.
Farsların Sədi və Hafizi diri qalan kimi, bizlərin də Zakiri, Seyyidi, Nəbatisi, Saliki, Arifi gərək diri qalsınlar.
2. Yaxşı bişməmiş; çiy. Xörəyin düyüsü diridir.
3. Sərt, cod. Diri parça.
4. məc. Qüvvətli, çevik, qıvraq, diribaş, əlli-ayaqlı, bacarıqlı. Diri adam. Diri qocadır.
// Canlı, qüvvətli.
Safonun baldırı min dəfə səninkindən diridir.
// Canlı, ifadəli.
Uşağın iri və diri gözləri muncuq kimi parıldadı.
