DISMAY

dismay1

n həyəcan; təlaş, təşviş; qorxu, vahimə; in ~ təlaş / vahimə içərisində

dismay2

v həyəcana / çaxnaşmaya / vəlvələyə / təşvişə salmaq, narahat etmək, qorxutmaq, qorxuya salmaq; The news dismayed him Xəbər onu təşvişə saldı

DISMANTLE
DISMISS