1. Orta dərəcədə kök, dolu, ətli-canlı. Dolğun yanaq.
– …Şərəf … qələmə ağaclar kimi şax və nazik bədənli Şirzadı, … dolğun, qarayağız Qızyetəri içəri buraxdı.
Katib dolğun, sarısaçlı, ortaboylu bir qız idi.
Batalyon komandiri hündürboylu, irigövdəli, qırx yaşlarında, dolğun bir Mayor idi.
2. Dolmuş, şişmiş, köpmüş.
3. Ağzına qədər doldurulmuş; dolu.
4. Gur, qüvvətli, güclü.
Kəramətin çil, dolu çöhrəsi kimi dolğun da səsi vardı.
5. Lazımi dərəcəyə çatmış, kamala yetmiş; yetişmiş, yetkin.
Gəncliyin bəzəkli və dolğun çağı; Bizə ümid verir, bizə can verir.
// Hazırlıqlı, təcrübəli, sanballı, hərtərəfli.
[Rəşid] hərtərəfli, dolğun, sanballı bir müəllim idi.
6. məc. Mənalı, zəngin məzmunlu, dərin, hər-tərəfli. Dolğun məzmun. Dolğun nitq.
7. Tam, çox, çoxca.
8. məc. Çox mütəəssir, ürəyi dolmuş, doluxsunmuş, kövrəlmiş.
Biçarə … yaşarmış gözlərini Kərbəlayı Məhəmmədə döndərib dolğun səsi ilə: – Eh, Allah mərdimazarın evini yıxsın! – [dedi] Çəmənzəminli.
// Yaşla dolmuş.
Bir aya bənzədi camalı solğun; Bir qıza bənzədi gözləri dolğun.