1. Eşq macəralarına meyil, yalandan eşq yetirmə, məhəbbətdən danışma, sevişmə.
…Uşaqlarımız bekar qalanda ya gərək teatrlarımıza gedib eşqbazlıq nümayişlərinə tamaşa eləsinlər, ya gərək küçə qapılarının ağzına yığışıb yoldan ötüb keçənlərə “ğoğo” eləsinlər…
[Qafar:] Mən necə səni eşqbazlıq teatrına aparım.
2. Aşiqlik, vurğunluq.
Şərm eylə bu eşqbazlıqdan; Bifaidə cangüdazlıqdan!
Ağlını cəm elə, olma sərsəri; Səndə yoxdur eşqbazlıq əsəri.
□ Eşqbazlıq eləmək – aşiqanə macəralarla məşğul olmaq, arvadların dalınca düşmək, arvadlarla sevişmək, onlara yalandan eşq yetirmək.
[Nəcəf:] Mən eşqbazlıq eləyəndə sən heç ananın qarnında yox idin.
