1. Qazımaq, qazıyıb açmaq, qurdalamaq (torpağı, qumu, külü və s.-ni). …[Pələng də] məni görmüşdü.
Pəncəsi ilə acıqlı-acıqlı yeri eşir, dırmalayırdı.
Səlim ilğım kolunun dibini balaca bel ilə eşməyə başladı.
2. Burmaq. Bığını eşmək.
– [Koroğlu] pələ bığlarını eşib qulaqlarının dalına keçirdi. “”.
…Məmməd kişi kababı yeyib yağlı əlləri ilə bığlarını eşdi.
3. Barmaqla hazırlamaq, sarımaq.
[Daşdəmir:] Çox yaxşı tütündür, birini eşin, dadına baxın.
□ Papiros eşmək – tütünü papiros kağızı arasına qoyub sarımaq, papiros hazırlamaq.
İskəndər itdən əl çəkib, həvəsli və kefli, şlyapasını krovatın üstünə çırpıb başlayır papiros eşməyə.
Qafar eşib müştüyə keçirtdiyi papirosuna bir-iki qullab vurdu.
4. Hörmək. İp eşmək. – Bir ipək və ya keçə qurşağı … eşərdilər.
Buna turna deyərdilər.
Qız-gəlinlər gün doğmamış oyanır; Gur saçına sığal verib eşməyə.
5. məc. Əlləşdirmək, axtarmaq, araşdırmaq, qurdalamaq, töküşdürmək.
Qazı … kitabları eşib bir qara cildli kitab götürüb açdı.