1. Ağacın bucaq şəklində ayrılmış gövdəsi və ya budağı // ümumiyyətlə, haça şəklində olan.
2. Dustaqların qaçmaması üçün istifadə olunan əşya. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Haça boyuna, kündə isə ayağa vurulur.
Bir atı var Alapaça,
Aman vermir Qırat qaça,
Şeşpərinin ucu haça,
Giziroğlu Mustafa bəy.
(“Durna teli”)
*
Xacənin boynuna haça, ayağına kündə vurub zindana apardılar. (Paris nüsxəsi, 3-cü məclis)
is. və sif. Ağacın bucaq şəklində ayrılmış gövdəsi və ya budağı, habelə haçalanmanın başlandığı yer. Alçaq əncir ağacının əyri haçasında oturan iki nə
Tam oxu »I сущ. 1. развилина, развилка: 1) раздвоенный ствол или сук дерева. Ağacın haçası развилина дерева 2) место, где начинается раздвоение
Tam oxu »1. развилка, развилина, рассоха; 2. развилистый, раздвоенный; 3. подпорка с раздвоенным концом;
Tam oxu »сущ., прил. 1. гьача; гьача хьтин, кьвечхел хьайи; кьвечхел, кьвечхел хьанвай чка, кьве патахъ пай хьанвай чка (ттаран хилен); 2
Tam oxu »is. ramification f ; bifurcation f (du chemin) ; embranchement m, rameau m, branche f
Tam oxu »
