1. Müdrik söz, dərin fikir, dərin məna, müdriklik, dərinlik. Onun sözlərində bir hikmət var.
– Müdrik insanların hikmətlə dolu; Dərin söhbətinə minnətdaram mən.
// İbrətamiz, nəsihətli söz, kəlam.
[Fərzəli:] Çobanın könlü olsa təkədən pendir tutar, – bu sözün hikməti böyükdür.
2. məc. Anlaşılmaz şey, gizli səbəb, sirr, müəmma. Bütün məclis təəccüb elədi ki, bu nə hikmətdir? “Lətif şah”.
…İtaliyada misli olmayan zəlzələ üz verib, … alimlər oraya dolmuşlar ki, zəlzələnin hikmətlərini mümkün qədər öyrənsinlər.
3. Keçmişdə: fəlsəfəyə, təbiət elmlərinə, xüsusən fizikaya verilən ad.
[Sabbah:] Cəbrə, ya hikmətə vaqif bir adam; Səncə bir falçımı ya?! Anlayamam.
[Məşədi İbad:] …Mən tarixi-nadir kitabını yarısına qədər oxumuşam, ona görə hikmət elmindən yaxşı biliyim vardır.
