is. [ər.] 1. İlin dörd fəslindən hər biri; fəsil. Payız mövsümü. – Qış mövsümü qayət soyuq, yağmurlu bir havada; Gördü ancaq arvad, uşaq qalmış kənddə
Tam oxu »I сущ. сезон: 1. одно из четырёх времён года. Qış mövsümü зимний сезон, yay mövsümü летний сезон 2. время, наиболее подходящее для каких-л
Tam oxu »i. season (of the year); ilin dörd ~ü the four seasons of the year; biçin ~ü harvest (-time)
Tam oxu »[ər.] сущ. 1. мевсим, сезон, чӀав; вахт (йисан кьуд вахтуникай (гатфар, гад, зул, кьуьд) сад; balıq mövsümü гъетерин мевсим (гъетер акъатдай, гъетер н
Tam oxu »is. saison f ; ilin dörd ~ü les quatre saisons de l’année ; biçin ~ü moisson f ; üzüm yıgımı ~ü vendange f ; teatr ~ü saison f théâtrale
Tam oxu »Ərəbcə “bayram” deməkdir (indi sezon işlədilir). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »ilin bir neçə ay davam edən hissəsi. Astronomik, sinoptik, iqlim, yaxud fenoloji əlamətlərə görə ayrılır
Tam oxu »