MƏ’SUM(Ə)
ə. 1) günahsız, təqsirsiz; 2) pak, təmiz; 3) körpə, çağa.
MƏ’SUM(Ə)
ə. 1) günahsız, təqsirsiz; 2) pak, təmiz; 3) körpə, çağa.
sif. [ər.] Günahsız; heç bir günahı, qəbahəti olmayan. // “Yazıq, zavallı” mənasında. Məsum uşaqların naləsi, məzlum anaların fəryadı göylərə səda sal
Tam oxu »прил. невинный: 1. наивный, простодушный. Məsum körpə невинный ребёнок, məsum məxluq невинное создание 2
Tam oxu »[ər.] прил. масум, гунагьсуз; са гунагьни, тахсирни квачир (мес. аял); // “язух”, “заваллу” манада.
Tam oxu »sif. innocent, -e ; pur, -e ; chaste ; crédule ; naï//f, -ve ; immaculé, -e ; ~ körpə nourrisson m innocent
Tam oxu »günahsız adamdır. İslam inancına görə Allahın bütün peyğəmbərləri məsumdurlar. Onları günahlardan Allah qorumuşdur
Tam oxu »