QOŞMA₁
1. “Qoşmaq”dan f.is.
2. sif. Qoşulan, özü hərəkət edə bilməyən. Qoşma inventar. Qoşma vərdənələri traktor yedəkləyir.
3. sif. Bir-birinə qoşulan, bağlanan, birləşdirilən.
is. qram. Müstəqil mənası olmayıb, nitq hissələrindən sonra gəlib müxtəlif münasibət bildirən köməkçi söz; məs
Tam oxu »is. ədəb. Hər bəndi dörd misradan ibarət lirik şeir forması. Vaqifin qoşmaları. Aşıq Ələsgərin qoşmaları
Tam oxu »1 I сущ. от глаг. qoşmaq 1 1. прицеп, прицепка. Qoşma vaqon вагон-прицеп 2. сцепление. Vaqonları bir-birinə qoşma сцепление вагонов 3
Tam oxu »1. прицепка; 2. форма стихотворения с парными рифмами; 3. грамм. послеслог; 4. приложение;
Tam oxu »сущ. грам. къушма, послелог (гафарин арада алакъавал патал падеждин метлеб тамамардай, гафунилай кьулухъ къведай, куьмекчи гаф; мес
Tam oxu »1. f.is. кил. qoşmaq; 2. прил. акалдай, кутадай, гилигдай, вич-вичикди юзан тийир, гилитӀна тухудай (мес
Tam oxu »Şeirin bu növü qoşuq kimi də işlədilib. Misraların bir-birinə bağlanması (qoşulması) ilə bağlı bu cür adlanıb
Tam oxu »QOŞMA I is. ədəb. Hər misrası on bir hecadan ibarət olan beş bəndli şeir. Mən səni görmüşəm on beş il əzəl; Dilində bir qoşma, bir dərdli qəzəl (S
Tam oxu »